30 april 2013 Koninginnedag // Kroningsdag

Vroeger, en dan bedoel ik vanaf 1966, het jaar dat we in

Defilé Soestdijk 1971

Hilversum kwamen wonen, waren mijn ouders en ik gewoon om op 30 april de verjaardag van Koningin Juliana, vroeg met de fiets naar Soest te fietsen, en dan zo vroeg mogelijk met krukjes, en ik geloof ook met een klein trappetje een goede plek aan de dranghekken te zoeken zodat we een mooi plekje kregen om het Defilé met al zijn pracht en praal en festiviteiten goed te kunnen zien. Dat was hartstikke leuk. Jaren later werd de verkennersclub waar ik lid van was uitverkozen om de bloemen en cadeautjes aan te pakken voor de Koningin, en die werden achter Paleis Soestdijk niet achter de Rododendrons gegooid maar in klaarstaande busjes en vrachtwagens verdeeld om daarna naar tehuizen, weeshuizen en dergelijke gebracht te worden. Ook de enorme hoeveelheden etenswaren, koek, zelfgebakken zaken en vooral ook bloemen werden op die manier verdeeld. Ik

Defilé Soestdijk 1971

vond het in mijn uniformpje een grote eer om daar aan mee te mogen werken. Het was ook spannend. Dicht bij de Koningin, de Prins, Dick Passchier, de Camera's, de muziek en dergelijke te kunnen zijn en ik weet nog wel dat ik me heel belangrijk voelde. 

Wij gingen vanuit Hilversum ook heel vaak wandelen naar Lage Vuursche waar Prinses Beatrix Claus en hun kinderen inclusief de vandaag tot koning gekroonde Willem Alexander woonden. Dat kleine kasteel Drakestein is nu ook de plek waar de huidige prinses Beatrix haar oude dag wil gaan doorbrengen. In de weekeinden gingen we vaak de Marechaussees een beetje pesten die daar de wacht hielden. Die mochten niks zeggen en ook niet bewegen, en wij probeerden hen pepermuntjes aan te bieden of te verleiden tot een praatje. Soms lukte dat toch. Ook kreeg je soms met moeite een blik op de bewoners te zien. Vaak gingen we ook een Pannenkoek eten in Lage Vuursche.

Danny Kaye met Koningin Juliana en Prins Bernard 1966

Tussen Hilversum en Soest lag ook een prachtige golfbaan en ik kan me herinneren dat ik daar ooit Danny Kaye en sommige leden van het Koninklijk huis daar tegenkwam die daar aan het golven waren.

Vandaag met de abdicatie van de Koningin en de inhuldiging van Koning Willem Alexander kwamen de gedachten daaraan wel weer een beetje terug. Ik heb helemaal niet zoveel met het Koningshuis maar werd toch wel erg getroffen door het gebeuren van vandaag. De beelden zijn spectaculair en Nederland is weer eens even op een positieve manier een middelpunt van de belangstelling op deze aardkloot. 

De gebeurtenissen van vandaag zijn ook werkelijk niet te vergelijken met 1980,

23-2-1981  ontruiming Piersonstraat Nijmegen

toen ook ik betrokken was bij de protesten tegen de krankzinnige bezuinigingen van Lubbers, en ook vlak daarna bij de protesten tegen de sloop van 14 net gerenoveerde woningen in Nijmegen die plaats moesten maken voor een parkeergarage. Die (Pierson)rellen waarbij het echt oorlog was met de politie en de Marechaussee en waarbij ook doden vielen hadden een verschrikkelijke sfeer en maakten de vorige troonsafstand tot een totaal ander soort gebeurtenis. Die Oranje rook maakten de sfeer wel tot een totaal ander gebeuren.

afscheidsdiner Beatrix Rijksmuseum

Hoe ziet mijn werkdag er zo ongeveer uit?

Iedere werkdag is voor mij van 14.30 tot 23.00u. We beginnen met een overdracht, waarbij hoort dat we de medicatie afteken lijsten controleren op lege vakjes. Een leeg vakje betekent een waarschuwing. Twee of meer waarschuwingen kunnen tot ontslag leiden. Verder bespreken we iedereen. Wij hebben vrijwel altijd 20 patiënten. Soms ook nog een overbed op de roeskamer. Die 20 patiënten zijn verdeeld over twee huiskamers van 10 patiënten. Iedere patiënt heeft een eigen kamer met douche. De patiënten zijn door de weeks verplicht bij de maaltijden te zijn. Daarnaast zijn de therapiebijeenkomsten verplicht. De eerste week dat mensen bij ons zijn moeten ze over het algemeen binnen blijven. Uitzonderingen zijn mogelijk, maar moeten altijd besproken worden met de leiding. Ook krijgen de mensen bij binnenkomst of Librium of Oxazepam als vervanging voor de producten waar ze verslaafd aan zijn. Meestal is dat drank, maar ook cannabis of hash verslaving behandelen we evenals medicatieverslaving. Heroïne en Cokeverslaving doen we niet omdat dit een heel andere patiëntengroep behelst.
Verplichte opnames doen we niet want dan zijn mensen ook niet gemotiveerd. Aangezien wij maximaal met zijn tweeën zijn kunnen wij niets met ongemotiveerde mensen. In het weekend staan we net als in de nacht alleen en dan is het helemaal een stevige klus die je volkomen opslokt. Mensen mogen bij ons wel op verlof via een opbouwschema, maar mogen geen nachten thuis zijn. In het weekend krijgen we vaak ook tussen de twee en de vijf mensen extra bij het eten. Weekenden zijn voor eenzame mensen vaak erg moeilijk en om de kans op terugval te verkleinen zijn ze dan voor een aantal uren bij ons welkom, zowel voor een bak koffie/thee, voor een maaltijd en voor een babbel. Daarnaast komen er op een gemiddelde avond de nodige telefoontjes binnen van meestal ex patiënten die het moeilijk hebben en die we trachten positief te beïnvloeden en voor terugval te behoeden.
Voor de rest is geen enkele dienst hetzelfde. Wij pogen de structuur te handhaven zonder politieagent te zijn. Verder sturen we mensen aan om iets van een vervanging te vinden voor hun normale vaak ingesleten gewoontes. Vaak zijn de inmiddels nuchtere opgenomen hartstikke toffe mensen, en vaak ondersteunen ze ook elkaar. In het rookhok komen veel ervaringen, verliezen, pijn en dergelijke ter sprake, maar ook de manier waarop ieder daar individueel mee omgaat of omgegaan is. We wijzen mensen zo nodig op het feit dat ze geen overlast naar elkaar moeten verzorgen. Niemand is er uiteindelijk voor zijn lol en de meesten zijn al helemaal niet gewent aan het feit dat ze hier met zijn twintigen zijn. Soms maken mensen het elkaar ontzettend lastig en dan moet ik of mijn collega zorgen dat alles weer op zijn pootjes terecht komt.
Vaak zijn er nieuw opgenomenen en die zijn vaak erg insult gevoelig. Ik loop dan ook vrijwel standaard met een zakje stesolid(vloeibare diazepam/valium) op zak voor het geval iemand een insult krijgt.
Als zo'n insult voorkomt dan is dat vaak een enorme schrik voor de anderen. Degene die 'm krijgt weet er meestal niet veel van maar de omstanders des te meer. De rest van zo'n dienst en vaak ook nog de daaropvolgende is dat regelmatig het gesprek van de dag. Zeker als er ook nog familie of bezoek bij aanwezig zijn.
Verder zorgen we zelf voor de therapie bijeenkomsten als thema, of sociale vaardigheden, corvee, dagnabesprekingen, spelletjesavond, dat er een fatsoenlijke maaltijd op tafel komt en dat iedereen genoeg krijgt en dat de sfeer zo goed mogelijk blijft. We hebben veel individuele gesprekken, want na jaren van gevoelens wegstoppen m.b.v. drank, drugs of medicatie komen prompt bij ons ineens al die gevoelens en pijn naar voren. Als je lang geblowd hebt bijvoorbeeld ga je na verloop van tijd weer dromen. Je moet uiteindelijk normaliter 's nachts je gevoelens verwerken. Vaak geef ik daarvoor een kladblok mee naar boven zodat als ze wakker worden of angstig zijn hun gevoelens even van zich af kunnen schrijven. Dan is dat vaak gelijk een mooie ingang voor een volgend gesprek. Verder is iedereen die bij ons werkt ook persoonlijk begeleider van een stuk of vier patiënten en daarvoor maak je een behandelplan, verpleegplan, evaluaties, behandelplanverslagen, je doet de nodige controles, Pols, Tensie, Temperatuur, eventueel vocht en innamelijst, soms hou je bloedsuikerspiegels bij door 5x daags een prikje in de vinger e.d.
Vaak maken we ook nog een wandeling 's avonds met patiënten die daar zin in hebben. Dat zijn vaak net fijne momenten om mensen op een wat meer ontspannen manier te kunnen spreken. Helaas gaan die wandelingen steeds minder vaak door omdat we vaak moeten bijspringen op de gesloten afdeling waar de bezetting ook is teruggebracht tot vrijwel onverantwoordelijk lage bezetting. Aan het einde van de dienst moeten we vanzelfsprekend over iedere aanwezige digitaal rapporteren. Medicatie verstrekken en niet te vergeten aftekenen en overdragen. Pauzeren zit er niet bij dus werken we automatisch een half uur onbetaald.

Ik heb het zojuist even teruggelezen en denk redelijk op papier te hebben gezet wat een dienst bij ons op de afdeling zo'n beetje inhoud.