Eerste extra rustmoment geslaagd

Standje van de dokter

Ik heb me vanmorgen ziekgemeld, overleg met mijn behandelaar en huisarts gehad en op hun orders verplichte rust ingesteld. Ik was aldus hun commentaar de boel aanhet forceren, zowel op mijn intigatie maar natuurlijk ook onder die van mijn baas. Sinds dat ik me beter heb gemeld ben ik nog niet mezelf geweest en loop ik op mijn tenen door die constante verhoging, temperatuurswisselingen en koorts. Dat zijn seinen waarnaar je dient te luisteren.

Meestal ben ik degene die zulke zaken tegen mijn collega's vrienden en/of patiënten zeg. Dus kan ik moeilijk zeggen dat ik het niet weet. Raar om zo'n standje of draai om je oren te krijgen omdat jij jezelf niet aan je eigen regels houd, en jezelf tot uitzondering hebt verklaard.



Nadenken Prakkezeren

Mijn eerste tweeeneenhalf uur rust was ik diep en ver weg. Het is dat Rose me wakker gemaakt heeft anders lag ik nog te ronken. Maar blijf ik liggen, dan wordt het weer lastig komende nacht.

Net een bakje Griekse joghurt op met vruchten en vanille vla, met daarnaast een grote kop koffie verkeerd. Het maakt me weer een beetje wakker, en is een heerlijke en verlate lunch.

Ik moet de komende dagen maar eens even goed nadenken over wat nu verder. Rose gaat van de week mee naar de huisarts om te praten over de plannen van mijn behandelaar de medicatie te gaan veranderen. Ik zie verschrikkelijk op tegen die wisseling en ben bang dat dit weer een nieuwe periode van aanpassingen en onrust met zich meebrengt.

Ik hou het hier maar even bij, want meer nieuws heb ik niet. De groeten.