Even op adem komen

Gisteren om 10.45u arriveerden de andere Opa en Oma uit Rheden met onze kleinkinderen. Sinds dat moment staat ons normale leventje op zijn kop.
Ik had natuurlijk de 30ste tot iets over 23.00u gewerkt en was doodmoe na mijn lange reeks werkdagen. Nu van uitrusten is tot nog toe weinig gekomen al heb ik wel vanmiddag na een heerlijk stranduitje vanmorgen anderhalf uur met dopjes in geslapen als een Roos. Het is dat Owen, onze kleinzoon me toen kwam wekken anders zou ik denkelijk tot diep in de nacht geslapen hebben.

Markt op de Blaak

Leuk is het wel. Gisterenmiddag zijn we nadat Joop en Hanne weer naar Rheden vertrokken naar de grote markt op de Blaak gegaan. Het was Owen's eerste rit met de Metro. Leuk. Hij kwam ogen en oren te kort. Toen bij dat station naar boven en daar die enorme markt op. Even afgesproken waar we elkaar zouden ontmoeten mochten we elkander zouden kwijtraken, en toen inkopen doen.
We hebben fruit gekocht, aarbeien, bananen, appels, kaas, maïs en bruine meergranen broodjes voor de komende ontbijten, een schilderij met een strip afbeelding van Corto Maltese, zwart Ducktape om mijn portemonnee te repareren, en nog wat klein grut. Het was er gezellig met Owen en Lotte, en niet te vergeten Jesse. We hebben Jaap nog even bezocht de handelaar waar Rose haar kleding altijd koopt, en daar werd ook Jesse nog eens extra verwend.
Na al dat geslenter kwamen we terug en heb ik gisteren voor buitengewoon lekkere pannenkoeken gezorgd.
's Avonds hebben we MCSI gekeken met Lotte die al die onderzoeks afleveringen graag ziet omdat ze op school die richting van rechercheur op wil en Owen heeft lekker gecomputerd op mijn lap top. Lotte volcontinue met haar witte Blackberrie in haar hand en dat ging naast de hele nacht, ook nog een tijdje door onder de dekens nadat ze naar bed waren gegaan.
Zo gauw ik lag was ik al bijna onder zeil, zo moe was ik.

Hoek van Holland Strand Station en Pier

Vanmorgen zijn we al vroeg gaan ontbijten, want wij wilden vroeg naar Hoek van Holland, want Lotte wilde rond 12.00u afspreken met een vriend en een vriendin uit Gouda op R'dam CS. Door dat late en uitgelopen gezellige ontbijt en de daarna uitlopende werkzaamheden vertrokken en ten minste twee treinen zonder ons richting de Hoek, en toen wij daar eenmaal waren en we halverwege de pier waren zagen we op het horloge dat we alweer terugmoesten richting de trein om haar afspraak nog te kunnen halen. Helaas bleek toen dat Jesse pas net de smaak van het spelen te pakken had en ze bleek geen zin te hebben om met ons mee richting huis te vertrekken.
Met behulp van een hoop geping richting Gouda verzette lotte haar afspraak.
In plaats van 8 voor half twaalf haalden we pas de trein van 8 voor half een met Jesse.
Toen hadden we een volgend probleem. Hoe zou Lotte die met een kortingskaartje van NS met ons meereisde naar Hoek van Holland en terug het stuk naar Rotterdam CS overbruggen? Ze durfdde het de conducteur niet te vragen. Gelukkig kreeg ze ondergetekende Opa zo ver dat deze dat wel deed en we troffen een zeer geschikte NS medewerker, die doordat we het vroegen het goed vond dat ze gewoon mee mocht rijden op station Nieuwland zonder in te checken met haar eigen (door ons gevulde) Chipkaart waardoor ze die trein zou missen en vervolgens weer minstens een kwartier zou hebben moeten wachten op de volgende trein naar R'dam CS.
Bij thuiskomst heb ik heerlijk geslapen.
Owen heeft een groot stuk watermeloen op en is gaan computeren op zijn eigen DS light en Rose idem op haar eigen laptop. En nu schrijf ik dit stukje.

wokken

De sfeer is gezellig en zo rond zessen zijn we weer compleet en gaan we warm eten.
We zijn uit ons gewone doen, maar we maken er gezellige dagen van.
Owen en Jesse hebben inmiddels grote vriendschap gesloten en trekken veel met elkaar op. Het gebruikelijke gegiechel was er weer toen Jesse met haar natte koude neus eerst Owen en daarna Lotte wakker neusde, ook Z beest loopt weer voorzichtig rond. Ze heeft het er nooit op als er door gestamp en geschreeuw veranderingen komen in haar leventje, maar begint zich voorzichtig weer over de vloer voort te bewegen. Leuk. Knul en Wijfie zijn haar daarin altijd voor.