Verdriet

AL 10 Jaar

 

Mijn broer overleed 2002-09-30.

Er zat flink leeftijdsverschil tussen ons.

Hij was toen net zo oud als ik nu.

Er was o.a. door dat leeftijdsverschil weinig waarin we op elkaar leken.

Toch leek ons gezin lange tijd hecht.

Dat bleek pure schijn.

 

Er kwam op dierendag 10 jaar geleden definitief een einde aan een gezin bestaande uit 2 ouders, 3 broers en een zus.

Mijn ouders verloren die dag twee zoons met hun gezinnen, en mijn zus en ik verloren 2 broers met hun gezinnen.

Soms kan ik het nog nauwelijks geloven.

Ik ben lange tijd naïef geweest, en zag het niet eens aankomen.

 

Ik wist wel dat we op feestdagen en gedurende telefoontjes en etentjes hypocriet deden of alles goed was, maar dat mijn ouders, mijn zus + gezin en ik + gezin zo slecht waren dat we volledig werden afgestoten, is me nog steeds een raadsel.

Het was pijnlijk, en bij momenten nog steeds, vooral als tijdens hypocriet herstelde contacten met de nog levende broer soms wantrouwen of minachting wederom de overhand nemen.

Ik doe er t.o.v. hem ook nauwelijks meer moeite voor, voor zijn kinderen ligt dat m.i. toch weer anders. Daar sta ik nog steeds open voor.

 

De worsteling die dat mijn zus en mij oplevert kunnen we gelukkig bij tijd en wijle wel delen, en daar ben ik dan toch wel erg blij mee. Ook met Rose kan ik er vrij en openlijk over praten, ook omdat bij haar gezin ook niet alles over "rozen", verliep en zij ook ervaring heeft met verlies

 

Qua verliezen(dood) zijn we wel erg "ervaren" geworden.

 

Pa de R, Erwin, Jan, Joop, Ma de R, Ma H en Pa H, Trude en dan heb ik het alleen nog maar over heel dichtbij. Het rare is soms dat zelfs zonder de dood verlies hard kan aankomen.