De kogel is door de kerk
Vandaag mijn leidinggevende gebeld en met haar afgesproken dat ik het morgen een daje ga proberen. Ik zie er wel tegenop, maar dat is normaal na een fikse tijd er tussenuit. Door de verkorte opnameduur zullen er ook weinig bekenden zijn en zal het morgen in ieder geval een drukke dag worden met veel kennismakingen en tot en met het rapportagesysteen is veranderd.
Toch is het een mooie manier om even te testen of ik het überhaupt aankan en of ik me redelijk concentreren kan. Ik werk in ieder geval met een ervaren kracht en misschien was er ook nog iemand uitgezet ter vervanging, en dat zou helemaal mooi zijn.
Vanmorgen mben ik naar Bert geweest mijn fysiotherapeut en die heeft mijn rus stevig onder handen genomen. Heerlijk. Verder merk ik dat nu de zomer echt begonnen lijkt ik heel erg weinig adem heb. Rose staat naast me te strijken en alle ventilatoren in huis staan aan.
Ik ga zo anderhalf uur pitten en dan zien we de rest van de dag wel verder. Voor nu was dat mijn nieuws, dus hou ik het hierbij. Ik heb verder wat onderzoek gedaan naar het merk Beroun, maar daar blijkt erg weinig over te vinden.
Tot later allemaal.
Hot, denk aan mijn motto : "Het kan altijd erger".
BeantwoordenVerwijderenEn ik spreek uit ervaring.
Lees nog maar eens in het Myocafé, daar zijn jonge mensen die aan bed gekluisterd zijn, met beademing, die 's nachts door een ander enkele keren gedraaid moeten worden etc. Ik denk dan altijd als ik zoiets lees: dat wat ik mankeer valt dus nog wel mee (en zelfs dat is niet mis, maar ach....ik woon nog zelfstandig).
Dit is niet om je terecht te wijzen, integendeel, maar om je op te beuren omdat ik ook las dat je tegen een depressie aanzit.
Kijk naar wat je nog wél kunt.
Succes en groeten vanuit een mooie Kop van Overijssel,
Annelies