Na een volle overdracht ben ik alweer midden in mijn derde dienst op dit moment. Mijn gedachten blijven afdrijven naar een collega die hartstikke ziek blijkt te zijn en na haar aanvankelijke blijdschap dat haar K verdwenen was en ze alles weer aankon is ze nu aan haar definitieve eindfase begonnen. Ik kan haar sinds deze boodschap niet uit mijn gedachten zetten.
Het gaat om een ongelooflijk positief ingestelde vrouw die ook nog allerlei idee had over vaker naar hun huisje op Ameland gaan, leuke dingen doen en nu zo onfilmbaar hard getroffen. Het onrechtvaardige staat zo voorop.
In de tijd dat ik nog bij de Ondernemingdraad zat ondersteunde ze me vaak, en had bewonderende woorden over hoe ik me door tegenslagen heenworstelde.
En nu, werken zit er echt niet meer in met de huidige diagnose, en ze gaat dan ook voor zover haar lijf en geest het toelaat alleen maar leuke dingen doen. Ik kan het me nauwelijks voorstellen, en weet ook niet of ik nog iets voor haar kan betekenen. Ik zit al een tijdje woorden te bedenken, maar zoals logisch kan ik me tijdens het werk niet daarop concentreren. Ik ben uiteindelijk aan het werk, en ben sinds dat ik deze blz. geopend heb een uur of vier geleden nog niet veel opgeschoten.
Wel heb ik na vandaag alleen nog de vrijdagdienst om deze week nog te werken.
Ik wil overuigens dit WE met Rose naar de Bioscoop. Misschien dat we zaterdagmiddag kunnen gaan. Zij na haar dienst bij de Wereldwinkel en ik na mijn rust moment. De nieuwe James Bond spreekt me aan en we hebben nog kaarten liggen.
Ik ga dan ook maar afronden nu. Ik moet nog veel doen.
Vanavond na het werken alsnog even een blogje. Ik kon iets eerder weg en belde Rose even om dat te melden. Die was blij dat ik op weg naar huis was. Ze mistte me en ik moet zeggen de afgelopen 10 dagen zijn haar en mijzelf heel goed bevallen. Het was een heerlijk ontspannen vakantie, en we hebben er echt iets lekkers van gemaakt. Het viel me best wel tegen mijn eerste werkdag zo.
Ik moest er ook even behoorlijk inkomen en dat gaat dan vervolgens ook erg snel. In nog geen uur is het ook daar alsof je amper weg bent geweest. Ik werkte vanavond ook met een der jubilarissen van afgelopen zaterdag en dat is vertrouwd. Je voelt elkaar aan en vult elkander ook goed aan en het loopt als een trein.
Zoals hij nu afsluit en overdraagt doe ik het morgen na spelletjesavond.
Ik had ook weer tal van gesprekken vanavond en ben nu dan ook weer erg gelukkig met het feit naast mijn lief te zitten.
We besloten zojuist om alsnog een wijntje te nemen. Gisteren heb ik een fles Cabernet Sauvignon uit Chili uit 2009 opengetrokken. Een van de flessen die ik gekregen heb op mijn afscheid bij de Wereldwinkel, de 18de oktober. Die moet vooral niet te oud of te zuur worden en daar gaan we nu alsnog voor zorgen. Eerst even de avondmedicatie tot ons nemen en dan 1 lekker glaasje.
Ik merk wel dat 3 web-logs veel is. Twee waar ik nu vrijwel helemaal verantwoordelijk voor ben en dan die van Rose waar ik als correspondent toch ook zo nu en dan een stukje voor moet schrijven. Poeh, Poeh. Ik ben dan ook gestopt met die bij de VSN. Die mensen die me daar missen moeten hier maar inloggen of op http://hottransport.net of http://hottransport.blogspot.com of http://elsderoos.blogspot.com of http://familyhotrose.blogspot.com
zucht. Vandaag dus maar even een blogje hier. 10 dagen geleden schreef ik nog op mijn laatste werkavond voordat de vakantie met Ameland gepland was en nu zijn we alweer royaal terug. Maar wat zijn we er lekker uitgeweest. Jesse is ook nog lang niet uitgedroomd over haar haze en waterkippetjesavonturen aldaar en ligt ook nog vaak na te genieten terwijl Rose en ik ook nog druk zijn met het afmaken van de vele genomen foto's daar.(Ik ben er zelfs nog niet eens aan begonnen)
Het Bussen avontuur waar ik begin April j.l mee begon vergt veel zoekwerk. Ieder merk wat ik tegenkom heeft veel bijzonderheden. Bij het merk horen verschillende bouwers, en die hadden weer veel opdrachtgevers en gebruikers. Het feit dat ik nu over de helft van november nog aan het begin van de C zit en regelmatig moet terugkeren naar de A omdat ik nieuwe info vind en die moet of wil aanvullen zegt genoeg. Ook archiveren is een aparte bezigheid waarin ik al de nodige aanpassingen heb moeten doorvoeren. Toch merk ik dat het me geen moment verveelt. Wel was ik laatst even bij auto's, daar waar ik na bussen mee door wil en dan merk ik dat de hoeveelheid onverwerkte en nog niet gealfabetiseerde info dusdanig langzaam werkt dat het misschien wel teveel is. Daarnaast moet ik ook regelmatig back uppen want stel dat ik overnieuw moet beginnen?!?!!?? GGrr. Kortom ik weet absoluut nog niet waar dit avontuur gaat eindigen.
Wat ook veel tijd vergt is het reageren op vragen en complimentjes die me via Google +, Pinterest, Foursquare, Quora, Facebook, Buzzy Bee, Twitter en email en op nog andere manieren gesteld worden en binnenkomen.
Toch is het kennelijk volkomen onverwacht en naïef van me geweest om dit niet te verwachten, want kijk ik op Google en zoek ik naar bussen dan kom ik mezelf ook onverwacht vaak tegen. Ik vind het tegelijkertijd ook wel kicken en het bevalt me ontzettend goed dat ik er naast mijn vaste baan niet zoveel vrijwilligerswerk meer naast doe. Ik kan me nu tenminste lekker concentreren op Rose, mijn werk en mijzelf. Top. Genieten is nu een van de zaken waar ik me regelmatig op concentreer en dat is helemaal te gek. Ik heb vrede met mijn ziekte en met mijn nieuwe gebruiksaanwijzing en daar valt prima mee te leven. Ik ben behoorlijk stabiel, koortsvrij en heb een toprelatie met iemand met wie ik ook nog lang door wil en meen te merken dat dat omgekeerd ook het geval is. Nogmaals TOP.
Rose zit naast me, speelt een spelletje Freecell Mayong en ik schrijf en we hebben plezier. Gaan zo plat en hebben dan weer een waardevolle en goede dag achter de kiezen.
Lets go on like this.
I'm going to quid now. Jesse needs me. See you later. When? I don't know. You'll see!!
 |
| AMELAND |
Mijn laatste werkdag voor een mini vakantie. Vijf mensen op mijn afdeling zijn van mijn afdeling verdwenen en vier waren er voor terug, en de vijfde die was gisteren overgeplaatst naar afdeling ouderen, en had daar niet gegeten, en zo slecht naar haar zin dat ze wilde weglopen. Hierdoor besloten haar voorlopig terug te nemen, want voor ontslag of vertrek is het veel te vroeg. Ze was vorige week vrijdag pas opgenomen en kan onmogelijk nu al met ontslag. Ze is al wel een stuk beter, maar die opgaande lijn nu verlaten, dan gaat het gegarandeerd direct weer mis.
Ik ging haar halen en direct had ze een glimlach op haar gezicht en ik kon bij wijze van spreken gelijk weer de wasmachine in, maar ik heb haar ondanks de bewerkelijkheid toch met veel plezier weer terug gehaald. Ze heeft hier nu een kamer boven gekregen en is daar erg gelukkig mee. Wat bordjes gemaakt om haar de weg naar het toilet en de lift te wijzen, en daarna at ze direct weer twee volledige borden leeg. Een andere nieuwkomer blaast nog geen nul, en kon dus ook nog niet benenden komen en twee anderen zijn nog een klein beetje op deze wereld aan het terugkomen.
Druk genoeg dus. Maar dan gaat de avond lekker snel. Beneden zaten we met zijn achten aan tafel, en het was redelijk gezellig.
Ik steeds met mijn koffertje naar boven om de nog niet nul blazenden opnieuw te laten blazen. Dit om te kijken of ze al librium mogen en hoe het is met de fase van afkicken.
Verder ben ik me aan het verheugen op Ameland. We hebben er voor twee nachten een hotelletje geboekt en Jesse gaat ook mee. De buren verzorgen de katten en houden een oogje op het huis, dus dat is ook onder controle en ik verheug me erop om er even uit te zijn. Er zitten ook nog steeds wel zenuwen op te spelen want eigenlijk is het pas een keer goed gegaan om buitenshuis te slapen, en dat was bij die zeer geslaagde trouwerij van vrienden in Engeland.
Toch heb ik er aan de andere kant wel redelijk vertrouwen in. De slaapplaatsen zijn geregeld, de reis is geregeld, wat kan er nu misgaan? Ik voel me goed en ben stabiel. De fotocamera's en de reserveaccu's zijn opgeladen, en welk weer het ook is, dat zal ook geen roet in de plannen sturen. We houden van wind, en dit jaargetijde, en veel harder stormen dan toen we er dik 25 jaar geleden waren kan het niet. Toen was er een wervelstorm die veel caravans de lucht mee innam. Kortom ik heb er zin in.
Ik ga nu weer verder met de verplichtingen maar het was leuk even te dromen over komende week. De medicatie voor vijf personen kwam binnen en moet even zeer zorgvuldig verwerkt worden. De regels voor de HKZ zijn heel streng en worden strikt gehandhaafd tegenwoordig. Daar heb ik een voordeel. Door mijn verminderde concentratie ben ik vijf jaar geleden het al precies zo gaan doen als tegenwoordig verplicht is. De patiënt komt. Dan controleer, verstrek ik en teken dan tegelijkertijd af. Ideaal. Zo hoef je ook nooit meer te checken achteraf of je het wel gedaan hebt. Het is soms even een paar tellen extra wachten voor de patiënt, maar die willen ook liever niet dat je fouten maakt.
Ik stop mijn stukje voor vandaag. Gegroet en tot later.
 |
OF
|
Vanmiddag kwam ik op mijn werk, en ik had weinig puf. Het is de vierde dag achtereen dat ik werk en de afgelopen dagen waren slopend. We hebben een dame op de afdeling die somatisch erg slecht is en daarnaast ook enorm in de war. In werktaal zeggen we dan wel eens incontinent op alle tereinen. Maar aangezien het gelijk mijn laatste werkdag voor drie dagen vrij is had ik zoiets deze kan er ook nog wel bij. Mijn coördinator had het een en ander te melden. Een van die zaken is dat we per vandaag geen patiënten meer op verlof mogen. De ziektekostenverzekeraars hebben dat besloten en wij mochten deze blijde boodschap aan de patiënten groep brengen. Ik vind het een ongelooflijk slechte en vrijwel onuitlegbare boodschap want hoe moeten mensen nu oefenen met hun vrijheid?
We hebben al flink de grenzen verlegd, want eerst mochten de mensen 2 nachten weg als ze zover waren.
Er was een flinke discussie, en er begonnen gelijk mensen om uitzonderingen te vragen. Er werd zelfs gezegd dan gaan we toch eerder met ontslag, want we zijn vrijwillig. Ik zeg wij kunnen je dan geen strobreed in de weg leggen, maar of dat verstandig is, dat is twijfelachtig, want je bent hier uiteindelijk voor jezelf!!
Het was een onprettige boodschap om te brengen, maar het is niet anders.
Ik verwacht dat er handtekeningen verzameld gaan worden, dat er contact opgenomen gaat worden met de cliëntenraad, de ondernemings raad en dergelijke want men ervaart het als zeer onrechtvaardig en onrechtmatig.
Ben heel benieuwd hoe dit uiteindelijk zal uitpakken.
Ik hou jullie op de hoogte.
