Nog net

NOG NET

Net terug van de grote wandeling. Ik voel me belazerd. Gisterenavond gewerkt en het was een zware avond. Ik begon al met tegenzin. De reden daarvan is dat het werkklimaat vanuit de leidinggevende de laatste tijd ernstig verziekt word. In het kader van de HKZ ligt momenteel de nadruk op het 100% aftekenen van de medicatie. Op zich is dat het probleem niet, want daar werd door sommigen best wel slordig en onzorgvuldig mee omgegaan. Sinds kort is het echter zo dat als iemand een vakje vrijgelaten heeft, voor welke reden dan ook, dan krijgt hij of zij een waarschuwing. Het tweede vrijgelaten hokje betekent ontslag. Zo hebben eerst op gesloten al de nodige collega's hun eerste waarschuwing gehad en anderhalve week een van mijn directe collega's. 
Toen ik echter op Kerstavond even keek of ik al een reactie op een vraag had die ik gesteld had aan een collega zag ik tegelijkertijd een mailtje van mijn leidinggevende en daarin stond dat ik twee vakjes niet had ingevuld. Het lullige was echter dat ik vrij was tot gisteren en dus al die tijd rond heb gelopen met het idee dat ik nu ook een eerste waarschuwing had. Kom ik op mijn werk en blijkt dat mijn leidinggevende niet goed gekeken had. Die avond was er een medicatie verandering geweest voor vijf patiënten en dan krijg je ook vanzelf een nieuw medicatie blad. Ik was ernstig opgelucht, maar het zegt iets over de huidige sfeer. 
Doordat je zo op je tenen moet lopen heb je het risico dat je juist fouten gaat maken.
Dit soort beleid moet je zo niet doen. Er wordt totaal niet gekeken naar je kwaliteiten en/of inzet, of het feit dat je regelmatig de meest geld inbrengende afdeling in je eentje met twintig patiënten draaiende houd, zoals bijvoorbeeld as. avonddienst.
Ik ben in al die jaren nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan en nu krijg je dit. Ik vind het echt walgelijk, en ben zo ontzettend moe geworden van de spanning die ik de afgelopen tijd heb meegesjouwd dat ik zin had om me ziek te melden.
Nou zit ik zo niet in elkaar, maar ik merk het niet alleen bij mezelf. Dit geeft een houding verandering. Waar ik altijd bereid was om wat extra's te doen of op me te nemen pijns ik daar nu niet meer over.
Zo had ik laatst mijn jaargesprek. Zit er bij mijn ter ondertekening voorgelegde exemplaar een hoofdstuk over tevredenheid over de huidige leidinggevende, een hoofdstuk wat überhaupt niet ter sprake is geweest. En ik heb nog gewoon getekend ook. Tja, je moet voorzichtig zijn, want als vijftiger kom ik ook niet zo een twee drie aan een andere baan, zeker niet met mijn mankementen.

Ik ben toch blij dat ik het even van me af geschreven heb. Misschien dat ik daardoor nu een uurtje of twee goed kan slapen en me daardoor wat uitgeruster richting werk kan begeven.

Gegroet en voor wie ik niet meer spreek: Een heel goed uiteinde van dit Jaar en alle beste wensen en vooral ook gezondheid voor het komende jaar.

HOT

Laatste loodjes vallen zwaar, maar

Mijn laatste werkavond voor de Kerst. Het was hectisch de laatste tijd. Constant vol, en als het even niet druk was op de afdeling, dan daar wel naast met telefoontjes, aanloop e.d. Ik ben nu even tot volgende week vrijdag vrij en verheug me daar op. De afgelopen dagen volop voorbereidingen gedaan met Rose voor de Kerst. Daarover hebben jullie op http://www.elsderoos.blogspot.com kunnen lezen.

Ikzelf ga het de komende dagen even erg rustig aan doen. Het was allemaal een beetje op of net over het randje de afgelopen tijd. Ik kan het allemaal wel aan maar het gaat bepaald niet vanzelf, en dus ben ik reuze blij met 6 vrije dagen. Dat er daarna gelijk weer vijf werkdagen volgen vind ik niet erg.

Rose en ik hebben de boodschappen nu in huis. Wel wacht de Kattenverdieping op een grote beurt. Sinds dat de gang is opgeknapt heeft die geen grote schoonmaakbeurt meer gehad en dus is de kattenetage nu wel aan wat werk toe. De rest van het huis is ook zo schoon, en dan gaan we eerste Kersdag de familie ontvangen waarvan er drie blijven slapen tot de tweede Kerstdag. Gezellig, ik verheug me hierop.

Alleen Lotte zal verstek laten gaan en de familie uit Groningen. Beide hebben verplichtingen elders. Zo gaat Lotte met haar mogelijk nieuwe schoonfamilie eersteklas uit eten. Spannend. Ik zag haar vandaag op Facebook met een nieuw sjiek voorkomen en dat ziet er buitengewoon goed uit.

Ik heb hier mijn Kerstpakket naast me staan, en dat is zwaar. Ik heb het nog niet geopend. De terugweg kan nog zwaar worden dus. Ben toch wel nieuwsgierig.

Thuis ben ik bezig met een blogje over het merk Clément-Bayard. Weinig bussen, maar toch gaat het een interressant blog worden, over fietsen, motorfietsen, auto's, bussen, vliegtuigen en luchtvaartuigen. Waarschijnlijk zal ik hier pas morgenmiddag aan toe komen. Dan is het vast te moeite waard om even bij http://www.hottransport.net te kijken.

Twintig onderbrekingen verder ga ik dan nu dit stukje toch eindelijk maar eens beeindigen. Iedereen goeie dagen toegewenst. We hebben zelfs het einde der tijden weer overleefd. Gegroet.

Lieve lezers

Hier ben ik eindelijk weer eens een keer, het ontbreekt me aan tijd, ondanks dat al mijn bijbaantjes inmiddels gestopt zijn. Op het werk is het hartstikke druk, en als ik thuis ben ben ik hoofdzakelijk aan het uitrusten. Ik doe natuurlijk ook nog andere zaken op het WWW. Heb afgelopen weken een paar grote Blogjes gemaakt over onder andere Chevrolet, en Ciferal, en die worden ook veel bekeken en becommentarieerd. Verder ben ik natuurlijk correspondent geworden bij Rose en die verwacht ook regelmatig een stukje van mijn kant. Ik geef even linkjes naar http://www.hottransport.net en naar http://elsderoos.blogspot.com Beiden zijn zeer de moeite waard om even te bezoeken.

Mijn gezondheid gaat goed. Soms loop ik op het randje van wat ik aankan, maar met de rust tussen de middag en mijn medicatiepakket gaat het eigenlijk beter als voor mijn terugval van afgelopen februari. Ik ben nog steeds koortsvrij, en dat zorgt dat ik me over het algemeen goed voel.

Ook vanmorgen zijn Rose en ik even lekker naar het Sterrebos geweest met Jesse en die heeft daar lekker even kunnen sprinten en rennen. Daarna koffie, een superontbijt, en toen moest Rose zich klaarmaken voor de tweede dag Lange Havenkerk, waar ze vandaag opnieuw staat met een kraam van de Wereldwinkel. Ik had graag even willen gaan kijken, want die kerk is het afgelopen jaar grondig gerestaureerd, maar ik moet ook werken dus zit het er niet in. Ben wel benieuwd hoe deze geworden is. Ik ga nu gauw weer aan het werk. Ben ik niet hier te vinden, dan thuis, op mijn werk, bij de fysio, het fysiozwemmen of bezig met de andere blogjes. De hartelijke groeten, en als ik hier voor Kerst niet meer te vinden ben alvast Hele Fijne Kerstdagen toegwenst.

Alweer DECEMBER

Kerstmarkt Keulen 01-12-12

Druk aan het werk. Vandaag met een collega, gisteren zonder. Dat is nog even wennen, want geen van onze patiënten mag nog op verlof. Dus eenieder komt in de loop van de avond retour naar de afdeling, en dan moeten vervolgens de belevenissen en wonderwaardigheden ook wel gerapporteerd worden. Het personeelsplaatje is er nog niet op aangepast. Idem dito met de zondagochtenden. Dan staat er ook een collega alleen. Op dit moment weten we ook niet wie er komen eten en wie niet. Dus zal er naar alle waarschijnlijkheid veel gaan worden weggegooid. Ik heb daar een hekel aan, maar het is niet anders.
Ik merktte vandaag wel dat ik nog helemaal niet volledig uitgerust was van de drukke zaterdagavond, ondanks een goede nacht slaap.
Nu hoef ik morgen als verplichting alleen maar naar de fysiotherapie, en dat is om 11.00u alweer gedaan. Dan loop ik met Jesse huiswaarts en kan de verdere dag aan vrije tijd gaan invullen.
Ik ga nu weer verder met de dagelijks terugkerende zaken alhier.
Tabée