Net terug van de grote wandeling. Ik voel me belazerd. Gisterenavond gewerkt en het was een zware avond. Ik begon al met tegenzin. De reden daarvan is dat het werkklimaat vanuit de leidinggevende de laatste tijd ernstig verziekt word. In het kader van de HKZ ligt momenteel de nadruk op het 100% aftekenen van de medicatie. Op zich is dat het probleem niet, want daar werd door sommigen best wel slordig en onzorgvuldig mee omgegaan. Sinds kort is het echter zo dat als iemand een vakje vrijgelaten heeft, voor welke reden dan ook, dan krijgt hij of zij een waarschuwing. Het tweede vrijgelaten hokje betekent ontslag. Zo hebben eerst op gesloten al de nodige collega's hun eerste waarschuwing gehad en anderhalve week een van mijn directe collega's.
Toen ik echter op Kerstavond even keek of ik al een reactie op een vraag had die ik gesteld had aan een collega zag ik tegelijkertijd een mailtje van mijn leidinggevende en daarin stond dat ik twee vakjes niet had ingevuld. Het lullige was echter dat ik vrij was tot gisteren en dus al die tijd rond heb gelopen met het idee dat ik nu ook een eerste waarschuwing had. Kom ik op mijn werk en blijkt dat mijn leidinggevende niet goed gekeken had. Die avond was er een medicatie verandering geweest voor vijf patiënten en dan krijg je ook vanzelf een nieuw medicatie blad. Ik was ernstig opgelucht, maar het zegt iets over de huidige sfeer.
Doordat je zo op je tenen moet lopen heb je het risico dat je juist fouten gaat maken.
Dit soort beleid moet je zo niet doen. Er wordt totaal niet gekeken naar je kwaliteiten en/of inzet, of het feit dat je regelmatig de meest geld inbrengende afdeling in je eentje met twintig patiënten draaiende houd, zoals bijvoorbeeld as. avonddienst.
Ik ben in al die jaren nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan en nu krijg je dit. Ik vind het echt walgelijk, en ben zo ontzettend moe geworden van de spanning die ik de afgelopen tijd heb meegesjouwd dat ik zin had om me ziek te melden.
Nou zit ik zo niet in elkaar, maar ik merk het niet alleen bij mezelf. Dit geeft een houding verandering. Waar ik altijd bereid was om wat extra's te doen of op me te nemen pijns ik daar nu niet meer over.
Zo had ik laatst mijn jaargesprek. Zit er bij mijn ter ondertekening voorgelegde exemplaar een hoofdstuk over tevredenheid over de huidige leidinggevende, een hoofdstuk wat überhaupt niet ter sprake is geweest. En ik heb nog gewoon getekend ook. Tja, je moet voorzichtig zijn, want als vijftiger kom ik ook niet zo een twee drie aan een andere baan, zeker niet met mijn mankementen.
Ik ben toch blij dat ik het even van me af geschreven heb. Misschien dat ik daardoor nu een uurtje of twee goed kan slapen en me daardoor wat uitgeruster richting werk kan begeven.
Gegroet en voor wie ik niet meer spreek: Een heel goed uiteinde van dit Jaar en alle beste wensen en vooral ook gezondheid voor het komende jaar.
HOT
Geen opmerkingen:
Een reactie posten