Waardevol afscheid

Arminiuskerk Buitenkant

Vanmorgen vroeg Jesse even kort uitgelaten, en daarna snel ontbeten. Ik wilde om 09.45u bij de Arminiuskerk in Rotterdam Centrum zijn waar een bijeenkomst werd gehouden om afscheid te nemen van Cokky. Cokky een collega, maar ook vriendin die 38 jaar bij Joris oftewel GGZ Delfland gewerkt heeft.
Ik was er om 9.30u al, en zag hoe een witte cadillac Cokky bracht. Er werd een stijlvolle kist uitgehaald en naar boven gedragen door 6 zo te zien vrienden. Ik zag de mw. van Matrice de boel lijden. Matrice is een uitvaartonderneming die tegenwoordig gevestigd is in het oude therapiegebouw van GGZ Delfland gelegen aan het Sterrebos in Schiedam en zichtbaar vanaf mijn werk. Wel heel toepasselijk hoor.
Ik heb haar de laatste tijd te vaak gezien. Cokky is vandaag de laatste van een reeks dit jaar van huisgenoten, patiënten, kennissen en vrienden wiers afscheid ik bijwoon.

Cokky was ziek de laatste jaren maar was een moedige en veelzijdige vrouw en dat kon je aan deze herdenking ook merken. Haar agenda was altijd overvol en ze hield zich bezig met van alles en nog wat. Zingen, verplegen, verzorgen, lezen, leren, bemoedigen, genieten, uitwaaien, filosoferen, presenteren enz, enz.
In de bijeenkomst waarbij de kerk helemaal vol was, werden stukken gezongen door een operagroep waarvan ze deel uitmaakte, maar ook door een vrouwelijke A Capellagroep, er was een saxofoniste, een violiste, een pianist, haar pleegdochter zong een prachtig lied van Bette Middler, er waren sprekers, spreeksters, vrienden, vriendinnen, patiënten, collega's, de vrijwel completen Ondernemingsraad en veel oud leden, de voorzittter v d Raad van Bestuur, en natuurlijk haar eigen filosoof en vriend Henk. Het was een warme bijeenkomst waardoor ik meermaals niet droog hield. Ook werd er een stuk harde muziek gedraaid waarvan ik nu even de naam kwijt ben, maar waarvan Cokky enorm hield en waarbij ze lekker kon ontspannen, iedereen klapte op het ritme van de muziek mee. De koude rillingen liepen over mijn lijf. Verder werden er mantra's te gehore gebracht, ik denk Tibetaanse, waarbij Cokky altijd afwaste, en allerlei andere dingen deed. Ja een erg indrukwekkend afscheid. 

Arminiuskerk Binnenkant

Ik ben erg blij dat ik haar 11 jaar geleden heb mogen leren kennen en een tijd intensief met haar ben opgetrokken, meegereist, en heb moge genieten van haar erg aangename vrolijke persoonlijkheid. Ik zal haar niet snel vergeten.

Na afloop kreeg ik een lift van een collega die geparkeerd stond in de Blunderput, de duurste parkeergarage van het land, onder het museumpark en ben bij thuiskomst eerst Jesse nu wat langer gaan uitlaten, en zit nu even bij te komen.