jaar oud en van Italiaanse afkomst, dus vraag maar liever niet hoe die er nu aan toe is. Het is al sinds onze aankomst drie jaar geleden een beetje tobben. De gaten vallen er letterlijk in.
Nu moeten we de andere 15 bewoners ook zover zien te krijgen dat we met zijn allen tot vervanging overgaan. Alleen is gevaarlijk. We hebben nu een goede offerte, ik zeg er bewust niet bij dat deze betaalbaar is, want het is een dure grap. Zo'n € 4500,- . Maar het is niet anders. Wel hebben we er als voorzitter van de Vereniging van Eigenaren een hele hoop werk aan. Kopiëren scannen, printen, vergadering uitschrijven, presentielijst verzorgen, agenda maken, machtigingen maken, mailen, praten, vragen stellen, vragen beantwoorden, mensen overtuigen enz. enz.
Nu zit ik op mijn werk tijdens een loos moment na het pillen delen even een blogje te schrijven. En na vanavond is het twee weken geen ziekenhuis om naar toe te gaan om te werken maar vrij. Vakantie. Andere zaken.
Ik ben trots. Het is vanavond alweer vier weken geleden dat ik mezelf helemaal beter meldde, en het gaat goed. Ik heb meer energie en heb geen koorts meer. Helemaal Toppie. Op deze manier is stabiel zijn heerlijk en durf uk ook rustig te zeggen, zo kan ik mijn pensioen gewoon halen.
En het idee van 14 dagen vakantie is heerlijk. We gaan weliswaar niet weg, behalve een etentje in Delft dan en een dagje Brugge, maar het niet ziek zijn en de tijd zelf kunnen indelen is fijn.
Roos is aan het bijkomen van een heftige behandeling bij de kaakchirurg. Ze had een diepe ontsteking onderin de wortels en de chirurg heeft op meerder plaatsen gesneden en heeft haar ook heftig beetgehad in haar gezicht. Had ze eerst een blauwe opgezette plek onder haar linker oog, nu is het gezakt en zit er naast haar mond een leijke dikke blauwe plek. Ik hoor dat ze nog rgelmatig wat bloed proeft en dat is ook noodzakelijk om de ontsteking definitief de baas te worden. Darnaast zit ze ook nog aan een zware antibiotica kuur.
Ook zij heeft wel zin in de vakantie. We hebben as. dinsdag het officiële afscheid van het bestuur van de Wereldwinkel Schiedam. Ik zal voor het laatst voorzitten. Zo kom ik aan het einde van dik vier jaar voorzitterschap. Het was leuk, maar het was naast mijn gewone werk en mijn chronisch aanwezige ziekte gewoon teveel van het goede. Dan heb ik nog maar 1 bijbaantje, als Agressie Opvang Medewerker op mijn werk en ook dat loopt op zijn eindje. Nog twee weken opvangen en dan komt daar na acht jaar ook een einde aan.
Ik heb besloten pas na mijn pensioen weer over vrijwilligerswerk na te gaan denken. Hoofdzaak is dat ik daar eerst kom. Ik heb een enorme portie ervaring opgedaan op zeer divers vlak, maar nu is het tijd voor mijzelf, voor Roos, en mijn vaste werk.
Daar besluit ik mee voor vandaag. De groetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten