Donderdag Chemodag, alles weer normaal?!?

CT scan Hart met contrastvloeistof

Zo, eindelijk weer een normaal stuk op family hotrose. Sommige lezers lieten weten Rose te missen op family hotrose, en ja het is inderdaad niet meer zoals we heel lang geleden op weblog.nl zijn gestart.
Rose heeft haar eigen weblog en ik zou zeggen ga er eens kijken want het is erg leuk.Blog Els Zij schrijft bijna iedere dag en gebruikt ook correspondenten. Daar ben ik, Hot, er een van.
Toch ga ik de naam van dit blog niet ook nog veranderen, want dan wordt het helemaal een zootje.

Even een kort verslag van mijn opname gisteren. Ik kwam om half Twaalf binnen, moest tot half Een wachten tot mijn bloeddruk en hartslag gemeten was. Die was door de extra bloeddrukverlagers die ik geslikt had(Propranolol 40mg) heel mooi. Bloeddruk 122/73 en een hartslag van 61. Nu moet je officieel voordat je een hart CT scan krijgt een hartslag hebben van onder de 60. Vervolgens werd ik naast drie heren en een dame in een kamer op een stoel gezet met allerlei kabels aan me, en werd mijn bloeddruk en hartslag op afstand in de gaten gehouden. Rond 14.00uur was door het lange wachten en de enige aanwezig literatuur, nl. een oude libelle mijn hartslag opgelopen tot 64 en moest ik van de zuster, zuster Loes een extra door mijzelf al meegebrachte Propranolol innemen. Om half drie was het eindelijk zover. mijn hartslag was gezakt naar 55 en ik werd door een vrijwilligster opgehaald om per rolstoel naar de CT kamer te gaan op de begane grond. Daar aangekomen bleken ze niet van mijn komst op de hoogte en moest ik nog veertig minuten wachten totdat al hun administratie wel op orde was.

Op de tafel geklommen, ademhaling oefenen zodat ik niks fout zou doen in het apparaat en toen het apparaat in. Vervolgens kwam na 5 minuten de contrastvloeistof door mij heen en kreeg ik het extreem warm, een sensatie waar ze me al voor gewaarschuwd hadden. Ook leek het door die golf van warmte of ik in mijn broek plaste, maar dat bleek vervolgens gelukkig niet waar. Ik kreeg ook een spuitje nitroglicerine onder mijn tong om de bloedvaten zo open mogelijk te maken. Tien minuten later was het onderzoek geslaagd en werd ik weer naar boven gebracht. Daar kreeg ik eindelijk koffie en twee bruine boterhammen met oude kaas en voelde ik me weer een klein beetje mens worden. Om 16.15 kon ik gelukkig Els even bellen die(zie haar stukje) ernstig in de piepzak zat. 

Na tweemaal bloeddrukcontrole mocht ik mijn spullen pakken werd de infuusnaald en werden de plakkers van mijn lijf gehaald en ben ik rustig naar Metrostation Oostplein gelopen. Alles bij elkaar toch een rare en ook vermoeiende, en hoofdpijn veroorzakende dag, waar ik gisteren de hele dag last van gehad heb. En ik ben weer een ervaring rijker.

Ook nu, na een redelijk goede nacht ben ik nog niet helemaal bij. Mijn Chemo is wel goed gevallen, en het is maar goed dat Els en ik nu gaan ontbijten.

Tot zover

De groetjes en een fijne dag allemaal.