Afscheid doet pijn

Vandaag ondanks de afwezigheid van mijn direct leidinggevende toch maar verteld over mijn snel komend vertrek. Sommigen reageerden wat emotioneel, en ondanks dat ik het niet tentoonspreidde was ik dat ook wel. Ik merk dat als je ergens met veel plezier welkom bent geheten en er op warme wijze hebt kunnen werken het lastig is om te vertellen dat je gaat verdwijnen. Ze gunnen het me allemaal en snappen dat als ik de redenatie ten opzichte van mijn toekomst en de veiligheid die deze keuze met zich meebrengt vertel dat ik eigenlijk geen keuze heb. Toch weet ik nu wat ik heb en nog niet wat ik krijg. Niet dat ik spijt heb, maar de onzekerheid of ik het wel kan speelt ook weer op.

Ik heb gelukkig ook enkele mensen kunnen geruststellen, maar  ja als het zo klikt met mensen dan doet een afscheid ook pijn.

Wanneer het zover is is nog niet duidelijk, zo gauw als ik het weet schrijf ik het. Wel weet ik dat ik as. Donderdag een arbeidsmogelijkheden onderzoek heb.

Tot zover

Gegroet

Hot