Ik
kan voor mijn Curriculum Vitae weer een ervaring bijschrijven.
Ik
zit ondertussen halverwege bladzijde vijf.
Een
bijna onbeschrijflijke belevenis.
De
inloop zat vol na het eten tussen de middag. Zowel uit de lijstenmakerij, de
houtwerkplaats, de textiel, het IPB, de Horeca, en het kantoor, bijna iedereen
was erbij.
Moet
je nagaan, ik was er pas sinds eind januari, en het voelde als een warm bad,
waar ik nu, te vroeg naar mijn zin uitgekomen ben.
Ik
kreeg een toespraakje van Laura, een relaxpakketje uit de Wereldwinkel, een
prachtig schrijven van Belinda, wat ik hier ook even neer zal schrijven:
Lieve
Jeroen
Veilig, betrouwbaar, vriendelijk en nog
veel meer kortom een fijn persoon
om mee om
te gaan en om mee samen te werken
Na een paar maanden bij ons een grote
steun en toeverlaat en fijne
collega te zijn
Kwam het bericht dat je ergens anders je
horizon gaat verbreden.
Want de toekomst is belangrijk en daar
moet jij aan denken (terecht) maar
we
zullen je niet snel vergeten.
Jij hebt een indruk achtergelaten bij een
ieder van ons en het was altijd
weer fijn
je binnen te zien komen en om even fijne
gesprekken te hebben.
Maar we weten dat jij als het even kan
toch wel een bakkie komt doen
Maar
desondanks zullen we je zeker
missen, maar er is een tijd van komen
en gaan
En hier gaar de deur(niet helemaal)
dicht
maar ergens anders is er weer
een deur opengegaan.
Jeroen vergeten doen we je niet.
Bij mij
wel wat verdriet, maar voor jou
misschien wel een mooie toekomst
in het verschiet
Bedankt Jeroen voor alles wat je voor
ons
hebt gedaan.
Belinda
Ik
kreeg ook nog een gefiguurzaagd houten boekje met daarin van bijna alle
aanwezigen een boodschap en/of een groet. Op de kaft was het MAC uitgezaagd.
Heel leuk.
Vervolgens
veel knuffels, handen en de nodige tranen. Ik heb alle aanwezigen ook bedankt
en gezegd dat ik regelmatig zal komen eten of een bakkie doen. Ik leverde
vervolgens mijn sleutel in en ben bepakt en gezakt , met een gevoelige keel van
het vele slikken naar huis gegaan. Raar.
Vol
goede herinneringen.
Thuisgekomen
Rose op de hoogte gebracht en samen even gaan stemmen.
Dat
gaf ondanks het feit dat ik niet echt een heldere keus had toch een goed
gevoel.
Nu
stap ik zo op de scoot om naar de mondhygiëniste te gaan in Rotterdam. Op dat
ding is het nu redelijk lekker met deze hitte.
Groetjes,
en morgen weer een nieuwe dag op mijn nieuwe werk.
Ik
zit nog erg vol met emoties. Hot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten