Al worstelend ga ik door

De laatste dagen loopt alles door elkaar, Agenda’s van bestuursvergaderingen WW en VvE. Allerlei documenten betreffende de VvE inscannen want wat is een bestuur zonder verleden. Allerlei korte “vergaderingen” gehouden met het nieuw bakken bestuur. Ze bellen naar de beheerder die ze niet mogen, vragen van alles, springen van hak op tak. Zeg ik dan zoiets van” Praat niet met de beheerder maar mail ze”. Krijg je te horen “Ik heb een getuige” en “Dit moest even gebeuren!” maar mailen? Neen dus, terwijl ik dan zeg dat als alles zwart op wit staat dat we dan sterker in onze schoenen staan. Maar wanneer Mia goed op dreef is dan is ze niet te stoppen. Ze zeggen me van alles en jij bent bestuurder bel of schrijf ze even. Op mijn vraag van “Wat moet ik dan zeggen?” Hoor ik stilte. Ik snap wel dat jaren van wanbeheer een plek moet vinden. Ze blijven er in steken. Dat is mijn probleem. Zucht. Ook zijn we ons blog bestand van de ene blog provider naar de andere aan het verhuizen. Hot en ik komen er achter dat het woord even een utopie is. ’t komt voornamelijk op Hot zijn schouders neer. Ik kan dan wel zeggen dat ik het doe terwijl hij naast me zit en me instructies geeft. Maar als hij dit zelf ook voor het eerst doet moet ik hem de ruimte geven om te experimenteren en door dan van alles te vragen werk ik hem alleen maar op zijn zenuwen. Dit vind ik geen onlogische reactie. Ik zou hetzelfde hebben. Ook ben ik 2 boeken aan het lezen. Een fictie boek geschreven door Jan Siebeling met als titel “Knielen op een bed violen”. Deze kreeg ik te leen van een buurvrouw. Een prachtig boek vind ze en ze heeft gelijk. http://www.chroom.net/siebelink/js05.htm Daarnaast het boek “De Geschiedenis van de Lelijkheid” geschreven door Umberto Eco, een van mijn lievelingsschrijvers. http://www.8weekly.nl/artikel/5962/umberto-eco-geschiedenis-van-de-lelijkheid-mededogen-voor-monsters.html Heerlijk vind ik dat lezen. Geef me een goed boek, een grote bak thee en een  jazz achtig deuntje  uit de speakers. Dan is het leven goed. En wanneer het zonnetje gaat schijnen zit ik heerlijk op ons balkon lekker in een briesje te reizen in my mind.