Wat een ophef nu weer!

Lekker een dagje thuis. Even genieten van de vrijheid. Daarna weer vier dagen op de afdeling dus hoogstnoodzakelijk. We hebben bijna alle verplichtingen er al opzitten dus op een korte vergadering vanmiddag na lekker freewheelen. We hebben het sjouwen er al opzitten en de grote ronde met Jesse ook. Ook was er gisteren een mailtje dat mijn nieuwe bril klaar was en die hebben we onderweg vanmorgen ook opgehaald. Rose was mee en aangezien ik 'm zelfstandig uitgekozen had was ik blij dat Rose het ook een leuke bril vind. De service was netjes en het is een zogenaamde netwerk/leesbril, en ik zit er nu mee te werken en ik geloof dat ie goed gaat bevallen. En de zorgverzekeraar heeft het grootste deel betaald. Ook mooi.

Ik schrok gisterenavond wel. Ik keek voor ik naar huis mocht even op de dienstlijst en zag tot mijn grote verbazing dat ik niet van vrijdag tot en met zondag moest werken waar ik op gerekend had maar ook de Koninginnedag nog daarna. Nou ja, dat overleven we ook wel weer, maar ik ben na 1 dag al zo moe, laat staan na vier, en ja daarna komt Owen, onze kleinzoon van bijna Elf logeren. Ik verheug me er op. Hij is nog nooit alleen bij ons geweest en nu is het ook op zijn initiatief. Leuk. Het voordeel dat hij nog niet eerder is geweest is dat we uit zoveel activiteiten hier in de buurt kunnen kiezen omdat hij nog niets kent. En ik ben alle dagen dat hij er is vrij. Helemaal top. Komt hartstikke mooi uit en het schijnt nog mooi weer te worden ook.

Toen ik gisterenavond thuiskwam tuuten mijn oren nog na. Ik had zo'n avond dat het merendeel van de patiënten me spreken wilden en ook nog de nodige familieleden en bellers. Het duurde dan ook wel even voor ik alle zaken waar ik mee bezig was geweest kon laten rusten en de slaap kon vatten. Ik was wel moe genoeg, maar zat eventjes te vol. Het liggen is dan lekker en daar rust je ook al van maar voordat alle vraagstukken en dergelijke een plekje hadden gevonden dat duurde even.

Wat een geouwehoer zeg !!

Mijn Chemo valt vandaag vrij redelijk. Al na het ontbijt zakte de misselijkheid tot een draagbaar gevoel en zo lang ik maar met dingen bezig ben heb ik er nauwelijks last van. Ik hoorde net op de radio dat er nu weer een relletje ontstaan is over een gedicht wat op de dodenherdenking voorgedragen zou worden. Volgens het Auswitz Comitee is het gedicht foute keuze een foute keuze. Ze dreigen nu met een boycot van de dodenherdenking en ik hoorde zelfs iemand zeggen: "ik wil geen nieuwe damschreeuwer worden". Hoe klein kun je zijn? Soms snap ik werkelijk geen biet meer van waar mensen zich in vredesnaam druk over maken. Raar hoor dat haatdragendheid t.o.v. iemand die je juist wil laten nadenken over hoe gemakkelijk het soms is om foute keuzes te maken nu weer in het verdomhoekje geplaatst word.
Het lijkt wel of die rare blonde Venloenaar zo nog veel meer invloed heeft gekregen dan hij waard is. Walgelijk.