Pinterest, Foursquare, Klout, en dergelijke

De laatste tijd ben ik nogal eens aan het zoeken wat er op het Wereld Wijde Web  http://nl.wikipedia.org/wiki/Internet te vinden is. Ik heb via hottransport.blogspot.com en facebook en twitter ongelooflijk veel nieuwe vrienden en vriendinnen gevonden die op de een of andere manier reageren op die stukjes daar. Als je dan die individuen een beetje leert kennen en ze komen letterlijk uit alle werelddelen dan kom je mensen tegen met allerlei andere gewoontes en gebruiken. Ik krijg linkjes toegestuurd en ben plotsklaps terecht gekomen bij Klout http://klout.com/home , Pinterest http://pinterest.com
 , Stumble Upon, https://www.stumbleupon.com
 Foursquare https://foursquare.com/ en andere soortgelijke websites. Bij de eerste kennismaking is alles nog vreemd maar ga je er een tijdje op studeren dan merk je dat je via het een in het ander terechtkomt. Ik heb er vandaag via foursquare tientallen vrienden bijgekregen, waarvan Moskovieten, mensen uit Colombia, uit Washington, uit Vancouver, uit Macai, uit China, uit Durban, uit Dubai, enz. enz. Het is goed voor mijn talen en voor mijn contacten. Nu krijg ik in een keer directe verslagen van meestal Obama aanhangers die van alles delen over Mick Romney en de onzin waar hij met zijn conservatieven allemaal mee bezig is, en over Zuid Africa waar ze met die aanklacht tegen de mijnwerkers wiens collega's door de politie zijn afgeschoten het leed nog eens verergeren. Ongelooflijk. http://www.bndestem.nl/nieuws/algemeen/buitenland/11561724/Gearresteerde-mijnwerkers-voorgeleid.ece
Ikzelf heb het niet druk. Mijn collega en ik zitten op kantoor. De patiënten vermaken zichzelf. Er is bezoek, het merendeel; van het werk is gedaan. Wij hebben het eten op tafel gezet, de medicatie gedeeld en gaan zometeen rapporteren. We zitten vol. Maar zullen vanavond niet overwerkt geraken.

Wat een heerlijk vooruitzicht is dat ik drie hele dagen vrij ben, en na 15 dagen na mijn officiële betermelding voel ik me ook behoorlijk trots dat ik alle werkdagen weer goed doorstaan heb. Ik kom zelfs fitter van mijn werk vandaan dan voor februari. Ik was natuurlijk altijd die fucking verhoging gewent en dat slurpt energie.

Ik had weliswaar geen zin vanavond omdat het zo gezellig was thuis met Rose, maar deze laatste avond voor het WE komen we ook wel door, en de sfeer op het werk is ontspannen en goed.

Meer nieuws heb ik momenteel niet dus ga ik met dit stukje stoppen. Ik wil iedereen een goed en ontspannen weekeinde toewensen. Gegroet.

De Zwaan

 

Opeens was die daar, in onze winkel. DE ZWAAN met kleintje. Gemaakt van keramiek. De zwaan had een gebogen hals met snavel omlaag en haar kleintje aan haar zij, naar gelang je deze verplaatste. Ze was gebroken wit en had iets romantisch.

 Toch bleef ze lang in de winkel staan. Ik ben o.a. ook etaleuse, samen met 2 anderen. Om de zoveel tijd gaan de etalages, midden- en thematafel om. Dan slepen we alle oude artikelen naar de kelder en zoeken we een nieuw thema. Dat kan aangereikt worden door Fair Trade, door de traditie zoals Kerst, Pasen enz. Ook de jaargetijden spelen een rol, soms wordt het op kleur gemaakt.Keuze zat dus en elke etaleur doet het op zijn eigen wijze.

Dus de zwaan werd regelmatig verhuisd. Soms vonden we haar op de schappen en daarna in de etalage. Af en toe stond ze in de kelder. Maar niemand wilde haar. Was dit omdat ze een kind heeft? Opeens stond hij daar. Hij bekeek haar van alle kanten en vooral van onderen. Daar had ze een heel groot holte van leegte. Hij vroeg of hij een rare vraag mocht stellen. Daar hou ik van dus stond ik stil op luisterstand. Hij vroeg of de holte groot genoeg was om de as van zijn vrouw erin te doen, of het groot genoeg was.

Ik vroeg dus ook aan mijn collega wat zij daarvan vond en samen begonnen we de zwaan met dit oog te bekijken. Hij vertelde ook dat hij de kunde had om het gat te dichten. Dus stelde ik voor dat hij de holte zou kunnen vergroten door een ring om het gat te maken. Hij vond dit een prima idee. De reden waarom hij de zwaan koos was dat zijn vrouw enorm van deze dieren hield dus paste deze zwaan prima bij haar.

Hij zag ze al op zijn dressoir staan. Ik ging een grote doos zoeken en we pakte deze zwaan met kind zorgvuldig in. We kregen een ferme hand en voor zover mogelijk ging er een tevreden klant de winkel uit en wij waren blij dat de zwaan eindelijk een goed plekje had gevonden.

BABBERSMOLEN SCHIEDAM

Alweer de 29ste.

Deze week is alweer op zijn middelpunt, en ik begin vandaag alweer aan de tweede dag. Gisteren was leuk. Het was spelletjesavond en grotendeels hebben we dit buiten gedaan. Er waren daardoor de nodige sjoelers. en dat heeft een hoog uitnodigend gehalte. Daardoor heeft op een na iedereen meegedaan en dat is een hele prestatie. Zelfs de meest verzettelijken die zich in woord verzetten deden in de praktijk mee.

Vandaag opnieuw met de collega met wie ik afgelopen week ook bijna alle dagen samenwerkte. Dat verloopt soepel. Wel merk ik dat een vrije dag na vijf dagen werk eigenlijk te kort is. Vandaar dat ik me erg verheug op het komend weekend waar ik in ieder geval twee dagen vrij heb.

Ik ben nog steeds koortsvrij, en dat duurt nu al 8 weken. Heerlijk. Zojuit met Rose verhuist naar ons balkon. Het is daar inderdaad heerlijk. Zon, niet goed voor mij, maar wind, top.

Babbersmolen Schiedam Herstel/vernieuwing omloop

Ik ben vanmorgen na het ontbijt voor de lange ronde naar Vijfsluizen gelopen. Ze zijn daar bezig de "Babbersmolen", een lage poldermolen te restaureren. Heel lang geleden was de top verwijderd en nu zijn ze ter plaatse een nieuw dak met maalmechanisme en al te maken. Vorige week zagen we voor het eerst dat de houten loop onder de niet aanwezige wieken al was hersteld. Of liever gezegd volledig vernieuwd. Ik ben gelijk gaan fotograferen en heb aan een vriend gevraagd die heel erg hoog aan de andere kant van Schiedam woont ter hoogte van de momenteel nieuw aangelegde A4, of hij wil proberen vanuit zijn flat ook foto's hiervan te willen maken.

Babbersmolen Schiedam met vernieuwde omgang
maar nog met afgetopd dak

Dat kan dus een leuke reportage worden. Dat word dan de 8e werkende molen van Schiedam. De enoge die we niet zullen zien vanuit ons huis, naast de Schiedamsche molen van Madurodam dan.
Er waren vanmorgen zeker vier timmerlieden van de Schiedamsche Timmerwerkplaats aan het werk. De kosten zijn voor zover ik weet grotendeels afkomstig van de Postcode Loterij.

Babbersmolen 3 met kap ongeveer vandaag

Babbersmolen zoals het moet worden

Jesse en ik hadden in ieder geval een toffe wandeling. Nu even tijd voor een blogje en dan zometeen rusten voor het werk.

Dit was het weer voor nu. Groetjes.

Almost done

Tussen de buien door poog ik op mijn werk te komen, voor de laatste keer deze week. Ik kom langs het Julianapark waar het weer eens borrelen is. Rose is er vanmiddag ook tussen de buien door foto's wezen maken volgens plan. Ze vertelde dat er een triotje staat wat dertiger jaren muziek speelt. Ik had nog niet geslapen dus heb haar alleen laten gaan. Ben benieuwd naar de foto's. Rose is de laatste tijd weer lekker beeldend bezig, en ik vind het leuk dat haar creativiteit weer wat los komt.

Vanavond komen de verlofgangers terug van WE dus stromen onze twee vleugels weer vol met "gemotiveerde" patiënten. Schreef hij met aanhalingstekens, want sommigen zijn al lang weer vergeten wat ze bij ons komen doen. Nee, we hebbben momenteel niet de helderste groep. Er wordt van mij en mijn collega verwacht dat we gelijk het weekend nabespreken want morgenochtend staat de ochtendcollega alleen.

Dan heb ik lekker de dag vrij. Ja de gehele dag. De dag begint met een rondje Jesse, ontbijt, dan fysio, dan naar het Vlietland voor mijn tweewekelijkse bloedprikronde om te kijken of mijn lever en mijn nieren mijn medicatie nog kunnen verwerken. Dan kom ik met Jesse zo rond het middaguur weer terug en hebben Rose en ik de rest van de dag lekker samen zonder plannen.

We gaan allebei over naar een andere mobiele telefoonprovider. na een lang contract bij HI, gaan we over naar iets betaalbaarders. We gebruiken de telefoon eigenlijk alleen voor de bereikbaarheid en niet voor internet e.d. dus kunnen we het lekker voordelig houden. Een mooie manier van bezuinigen.

Vanmorgen zijn we na de grote ronde door het Sterrebos met Jesse gaan kijken naar een dubbele aflevering van DaLziel & Pasco, deel 11 dvd 3 Demons On Our Shoulders. Een waanzinnig spannende afleveringen met veel bloed, heksen, geheimzinnigheid en goed gepaste muziek. Het blijft een mooi DUO, die Peter en Andy. Daarna hebben we even wat gecomputerd en ben ik gaan slapen. 

Waar ik me op verheug is morgenavond weer een avondje thuis met Rose. Voor nu ga ik aan het werk. Bye, bye. 

4e Avonddienst deze week

Het is zaterdag de 25ste. Mijn vierde avonddienst deze week. Veel patiënten zijn op verlof. Ik heb er vijf over op dit moment. Daar kwamen vijf gasten bij die kwamen meeeten. We melden tegenwoordig geen maaltijden meer af, zodat we oud-patiënten op dit soort dagen een maaltijd en een gesprek kunnen/mogen aanbieden om hen moeilijke dagen als feestdagen en/of weekeinden te helpen doorkomen zonder terugval. Kortom we zaten toch met zijn Elven aan tafel. En het was betrekkelijk gezellig. Op zaterdagen werken we hier altijd alleen tegenwoordig. Vaste lezers weten dit wel, maar toch. Ik kreeg nog een telefoontje van de gesloten afdeling naast ons of ik kon komen helpen bij een opname in de separeer, maar omdat we gisteren net twee opnames gehad hebben waarvan een bekend staat met insultgevaar heb ik beleefd doch persistent gezegd dat dit nu niet mogelijk was, omdat ik dat niet durf. Ik ben uiteindelijk verantwoordelijk voor mijn patiënten hier, en geluikkig is het alarm niet gegaan, want anders had ik het toch moeten doen.
Voor de rest is het werk goed te doen. Ik kom er nu weer helemaal in. Ook aan verpleegplannen en behandelplanvoorbesprekingsformulieren.

Ik ben voorlopig best tevreden. Het functioneren zonder koorts gaat toch beter dan met. En ik heb gewoon wat meer energie voor zaken waar ik eerst niet of nauwelijks aan toe kwam.

Dit zijn de momenten om achterstallig "onderhoud" in te halen.

Dat ga ik dan nu ook maar weer doen nu jullie op de hoogte zijn.

Gegroet

Recht zo die gaat

Derde dag deze week. Recht zo die gaat. Op dit moment over de helft. Trots op mezelf. Zit er weer helemaal in. Iedereen kan bij me terecht. Kwam woensdag wel erg vol thuis maar kon het ook weer van me afzetten. Daar heb ik jaren over gedaan. Ook als ik niet werk loopt het gewoon door, dus onmisbaar ben je niet, maar toch is het prettig om er weer te zijn.

Niet zoals net na het eten er een verse patiënt tot drie keer toe achter elkaar over zijn nek gaat en te ziek is om zijn eigen rotzooi op te ruimen. Tja, dat hoort er ook bij.
Blij dat dit geen dagelijkse kost is(een mooie woordvervoeging van waar ik het over had) Alles loopt inmiddels weer door en het werk vordert.

Ik ga maar eens rapporteren, dat moet ook nog en ik wil royaal op tijd gereed zijn voor de nachtdienst komt. Des te eerder kan ik huiswaarts. Later misschien meer. Voor nu de groeten.

Op weg terug

De tweede werkdag deze week. Het gaat goed. Nog drie te gaan. Sinds afgelopen vrijdag 100% beter gemeld. Ook dat voelt goed. Heb het idee weer behoorlijk stabiel aan het worden te zijn. Donderdag helaas even de gebruikelijke lastige dag, maar dan vrijdag weer vol goede moed vooruit.

Het gaat me redelijk goed af. Het was een lastige middag. Iemand die ik erg graag zou hebben binnengehouden bleek niet binnen te houden, maar aangezien ik alles geprobeerd heb kan ik mezelf niets kwalijk nemen ook. Ik baal er wel van dat dit twee uur inspanning gekost heeft, maar uiteindelijk hebben we hier geen gesloten deuren.

Het terugzijn op de werkvloer geeft een bevredigend gevoel. Nu ik weer volle dagen draai kom ik er ook veel meer echt in. Heb meer gesprekken, ben bezig met verpleegplannen en persoonlijke begeleider taken. Allemaal van die zaken waar je niet of nauwelijks aan toe komt als je maar half aanwezig bent.

Het naar het werk gaan voelt ook weer beter als je alles aan kan. Hoe, wat zeg ik nu? Alles aankunnen!! Ja, dat is nog maar de vraag, maar het is wel de goede instelling. Ik ga weer verder met het werk. Dit tot hier en niet verder. De groeten. 

Ik Haat dit Weer!

Zo zit ik nu achter de computer lichtelijk te balen. Met een vochtige handdoek over mijn schouders gedrapeerd, ventilator boven mijn hoofd en aan mijn voeten is het binnen wel uit te houden. Ik baal wel een beetje. Hadden ze koeler weer beloofd! Niet dus. Amper wind en de zon tettert nog steeds om ons bolletje. Ik ben nu streng tegen Hot. Hij moet nu met zijn mooie pet en zonnebril op zijn neus. Hij moet zich nu insmeren. Dat komt dat hij een stuk gevoeliger is geworden voor de zon door zijn medicijnen.

Terwijl… hij nu bijna witter is dan ik. Ik bruin langzaam en hij vroeger snel en werd mooi soort bruin. Een beetje als een Indiaan. Nu krijgt hij rode vlekken. Het kan verkeren. Wanneer ik hem nakijk voordat hij naar buiten gaat zucht hij eventjes en doet het toch.

 Ik heb mijn laatste bestuursvergadering samen met Hot meegemaakt en dit week end de notulen gemaakt. Nu nog even de agenda maken voor de ALV oftewel Algemene Ledenvergadering en het daarbij behorende spiekbriefje voor Hot en de rest van het bestuur om het kopje “Bestuurs mededelingen”.  

Geheugen is een raar iets en zo’n spiekbriefje is een hulpje waardoor je niets vergeet. Annelies neemt de scepter over van Hot als Voorzitter en ze zijn nog steeds op zoek naar een 5^de lid. Martine neemt mijn notulistenschap met lichte tegenzin over en hoopt dat het 5^de lid het van haar overneemt. Ik heb daar een hard hoofd in en wens hun vanaf de vergadering veel wijsheid en geduld toe. Als dank voor het werk dat we hebben verzet, Hot 4 jaar en ik 8 jaar, zijn we door het bestuur uitgenodigd voor een etentje in het restaurant van onze keuze.


Het is café Sjiek geworden. We zijn hier vaker geweest. De kaart wordt aan het seizoenaangepast, het is betaalbaar en last but not least “Het is Lekker Gekookt!” http://www.sjiek.info/  Hot is net thuis gekomen, bepakt en bezakt. Hij is naar de Aldi gegaan want onze winkel “de Lidl” is wegens verbouwing gesloten. Met een bakkie schrijf  ik de laatste zinnen van dit meesterwerkje.
Veel puf heb ik niet met dit weer. Het is zelfs zo erg dat ik de kleinkinderen waarschuw niet langs te komen wanneer dit weer heerst dan ben ik beslist niet aardig.

Overleven

Ik weet het niet hoe het met jullie is lezers, maar Rose en ik zijn aan het overleven. Trouwens als ik naar Jesse en de katten kijk is het voor hen niet anders. Een uitje of enige activiteit met deze vieze vochtige hitte is al gauw teveel. Vanmorgen vroeg was het nog wel houdbaar in het Sterrebos en daar heeft Jesse ook nog wel even lekker gespeeld, maar bij terugkomst was het al 28°, en het is met ventilatoren en al alleen nog maar warmer geworden. Rose zit met een natte handdoek om, en ik heb vanmiddag ook nog een uurtje kunnen slapen.

waking the dead

Ik heb vanmorgen samen met Rose tijdens onze brunch gekeken naar een aflevering van "waking the dead" Een spannende aflevering over de zakkenman.
Wat een fantastische serie is dat toch, tenminste de Engelse uitvoering.

Ik ben wel niet gelijk na het kijken gaan rusten want ik was bang dat ik ervan zou dromen. Wauw wat een verhalen.

Ik ben in plaats daarvan even naar Klout gegaan, en naar Pinterest, waar ik qua punten behoorlijk omhoog was gegaan. Grappig, vooral van Klout snap ik nog niet veel, maar vooral door al mijn    gefacebook door Hottransport met al mijn nieuwe vrienden schijn ik nogal op te vallen. Hoe dat werkt weet ik nog niet en heb een poging gedaan daar achter te komen, maar vooral qua technisch Engels lezen ben ik zeker geen kei, dus dat gaat vast nog even duren.

Kat met helm van meloen

Bij het wakker worden zit ik zoals jullie zien weer achter de computer. Even een blogje schrijven. We hebben Arrow Jazz op de achtergrond aan en Rose speelt een Zylom Game. Voor de rest houden we ons gemak. Ik zag dat een vriend van ons uit Oss zojuist een foto uploade met een kat met een meloenschil op. Ik ben benieuwd of het echt tegen de hitte helpt, want ie ziet er niet echt gelukkig uit, maar het is wel een koddige foto.

Ik ga stoppen met schrijven. Geen nieuws meer. Jullie allemaal sterkte met de warmte vandaag en ik hoop van ganser harte dat het wat koeler en minder vochtig gaat worden, Groetjes.

Zomercarnaval Rotterdam 28 juli 2012 II

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4539411370417.2187325.1445154389&type=1&l=c5832c62cf

 

Op dit linkje kunt u de tweede reeks foto's zien die ik op de 28ste juli geschoten heb zien. Veel plezier.

 

Rose

IETS BETER

Vandaag voel ik me gelukkig iets beter. De bibberigheid, hoofdpijn en duizeligheid van gisteren zijn grotendeels verdwenen en ik heb ook goed geslapen. Zodoende besloot ik vanmorgen met Rose dat ik vandaag gewoon ga werken.
Wel komt vandaag een probleem aan de orde. Op mijn rooster voor volgende week staan officieel 5 diensten en die kan ik nog niet allemaal aan, dus moet ik met onze Zorgcoördinator om de tafel over welke ik daar van ga draaien. Ik denk zelf aan drie, misschien vier, maar de stap naar vijf vind ik veel te groot.
We komen vast wel tot overeenstemming.

Hulsmann 125cc 1954 Nederland

Ik merk tegelijkertijd dat iedereen het moeilijk heeft fatsoenlijk te functioneren met deze vochtige en benauwde hitte. Ik ga het met mijn collega van vandaag zo rustig mogelijk aan doen, en dan ben ik voor het eerst weer eens een weekeinde vrij. Heerlijk. Het zal een rustig WE worden want het is niet aanlokkelijk om eruit te gaan, vinden Rose en ik tenminste. Rose gaat aan de slag met een ochtenddienst bij de Wereldwinkel. De notulen zullen vandaag wel gereed komen en daarna wil ze graag aan de slag met haar nieuwe weblog. Ze heeft steeds beter in haar hoofd hoe het moet worden en ze heeft mijn hulp gevraagd dus ik ben heel benieuwd.

Ikzelf ga lekker door met mijn Bussen hobby. Het is grappig dat dit zoveel vrienden en kennissen oplevert uit heel de wereld. Rusland, Litouwen, China, Kazachstan, Mongolië, Thailand,  Azerbeidzjan, IJsland, Noorwegen, Denemarken, Finland, Zweden, Oostenrijk, Griekenland, Zwitserland, Duitsland, België, Frankrijk, Spanje, Marokko, Turkije, Canada, Verenigde staten, Mexico, Uruguay, Peru, Chili, Brazilië, Argentinië, het is gewoon niet te geloven. Ik ben inmiddels via Facebook, Pinterest, Me, Foursquare, enz, enz, met veel andere autogekken verbonden en heb regelmatig de vertaling van Bing of Google nodig om zo'n beetje te weten wat ze me vragen en of zeggen. Geld overigens van Grunings tot Arabisch of Thais. Ik had het niet voor mogelijk gehouden dat  hottransport.blogspot.com dit tot gevolg zou kunnen hebben. Ik doe facebook nu regelmatig aan en dan heb ik soms meer dan 200 berichtjes. Leuk.



Zagato Fiat Sport V-8

Het levert soms ook de allermooiste plaatjes op. Zo deelde ik gisteren een plaatje van een Zagato Fiat Sport V-8, en kreeg daar zoveel positieve reacties op zelfs van mensen van wie ik helemaal niet eens vermoedde dat ze auto's mooi vinden of er graag naar kijken. En dat is toch wel kicken.

Ik ga zometeen pitten om dan om half drie weer aan de slag. Verder momenteel geen nieuws. Gegroet.

Update

Ik ben moe, het valt me tegen om een beetje normaal te functioneren. Dit weer doet me geen goed. Nu was dat volgens mij altijd al zo, dus dat heeft niet persé met mijn ziekte te maken.
Toch, de medicatie viel al niet goed en dat beïnvloed mijn totale dag.

Rose en Jesse zijn na het ontbijt toch meegegaan naar het Marconiplein, en daar hebben we de noodzakelijkheden ingekocht. We hebben lekker de metro terug genomen en zijn nu gelukkig weer thuis. Rose heeft een bak koffie gezet en ik ben bezig om Nero op de computer te zetten. Dat om gemakkelijker de gekregen muziek op dvd te zetten en zodoende gemakkelijker te kunnen afspelen op de gewone installatie. Rose wilde bij de eerste tegenslag Roy, de bovenbuurman al roepen, en ik tekende bezwaar aan.

Ik wil het altijd eerst zelf proberen. Ben wel heel benieuwd of het ook gaat lukken. Zo'n programma installeren levert altijd weer problemen op, en er gaat meer tijd inzitten dan ik in mijn hoofd heb. Terwijl het volgens anderen zo gemakkelijk moet zijn. Soms snap ik er geen biet van waarom het mij dan zo moeilijk valt. Ik snap dus ook wel dat Rose zoiets heeft van waarom ik het dan altijd eerst zelf wil proberen. Ze heeft er nl. ook altijd problemen mee. Roy kwam laatst naar beneden en ik was bezig met het tweede schijfje en dat duurde maar en duurde maar, en hij zei dat het in 10 minuten gebeurd hoort te zijn. Ook nu duurt het veel langer dan 10 minuten.


Venrayse Kermis 60m hoge zweefmolen

Ondertussen staat er ook een lekker gehaktbrood in de over, dus er hangt een heerlijk luchtje in de kamer, maar met de oven aan wordt het tegelijkertijd ook alleen maar warmer en warmer.
Ik word er helemaal niet goed van. Waardeloos. En dit soort dingen doe je ook zo weinig dat het de volgende keer gewoon weer net zo'n worsteling is. Mateloos irritant, en slecht voor mijn humeur.

Kattenetage met Knul boven. Glas ligt op mecano hoekje met vilt als vering.
Veiligheidsglas zodat het noot naar beneden kan komen. Nu liggen er ook
kussentjes op waar Z beest, Wijfie en knul heerlijk op liggen slapen.
Afstand tot het plafond is 24 cm zodat krabben lastig is en ruzie maken ook.

Gisteren hadden we wel een topdag. Gisteren hadden we Venroy's Meiske op bezoek. Zij is de nieuwste correspondent voor het nieuwe weblog van Rose. Ze gaat met een nieuw weblog beginnen en zoekt daarvoor diverse correspondenten. Zo hebben we Juliëtte soms uit Delft, soms uit Limburg en soms uit Delft, Roenjé vanaf diverse locaties en nu ook Venroy's Meiske. Ik denk dat dat best leuk kan worden. We hadden gisteren een fijne dag en hebben ondanks de hitte toch een groot stuk gelopen langs de maasboulevard en hebben daarna lekker bijgepraat, uitgerust en lekker gegeten. Ik ben blij dat het een betere dag was als vandaag.
Rose is nu lekker aan het lezen en ik ga zometeen rusten. Morgen moet ik weer werken en ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Rose gaat straks ook de notulen maken van de Bestuursvergadering van afgelopen maandag. Anders wordt het steeds lastiger hoe langer je wacht hoe meer er wegzakt.

Zomercarnaval

Zo, eind juli is er een groot spektakel in Rotterdam. Dan vindt het tropisch-of zomercarnaval plaats. Heerlijk om naar te kijken. Hot had dit jaar geen puf om met me mee te gaan. En een aantal jaren achterheen was het te warm om te gaan. We staan dan aan het begin van de stoet waar je nog bewegingsruimte heb.

Dan staan we met onze camera klaar met zoiets van laat nu de stoet maar komen. Dus dit jaar was het weer perfect en ging ik solo. Ik had een plakje aan het Eendrachtsplein voor de dranghekken op een hoek. De stoet is nooit op tijd dus nam ik deze plek en zette een aantal medewachters op de gevoelige plaat totdat het spektakel was begonnen.

 Hele gezinnen doen daar aan mee, alle leeftijden en formaten. Er was weer veel werk aan de kostuums gestoken. Ik raakte afgelopen december met een stoffenverkoper op de markt aan de praat en hij vertelde dat ze er een jaar werk aan hebben. Ik geloof dat graag. De catering moet dan ook gebeuren want reken maar dat je dorst hebt en honger tijdens het lopen en dansen.

 De dj’s hebben hun muziek uitgekozen en de beveiliging was ook niet vergeten. Ging er een groep met veel kinderen langs dan was er een groot touw omheen gespannen dat door een groot aantal mensen wordt vast gehouden. Prachtig was het weer. Elke groep heeft een thema, De naam van de groep op een groot pamflet getekend. Ze komen uit heel Nederland, er is vaak zelfs een groep uit Limburg.

Het is ook steeds meer gemêleerd qua bevolking en steeds meer Nederlanders doen mee. Je hebt de koningin die voorop op haar praalwagen staat. Er is ook een runner up. Hoe vaker ik hier sta hoe meer ik de dingen herken. Ik had regelmatig wat ruzie met mijn toestel. Het is een prachtig ding met een draaibaar schermpje zodat ik laag kan fotograferen zonder te bukken. Maar hij is te traag dus drukte ik het knopje in dan kwam die foto een enkele seconde daarna. Daar is dan te lang want de bewegingen zijn snel. Het leek wel een ballet.

Stapje naar voren, stapje opzij, dan weer naar achteren enz. enz. Ik stond daar van 2 uur tot half 6 en heb boven de 500 foto’s genomen. Dan volgt de napret. Met een leuk muziekje op de achtergrond werden de slechte foto’s verwijderd. De losse armen, hoofden en andere extremiteiten werden afgesneden. Er werd een groepje of einzelgängers uitgepikt. Ik heb dit nu erg vaak gedaan en begin er steeds meer feeling voor te krijgen. Dat heb je met ‘bulkwerk’. In totaal heb ik 300 foto’s in mijn reportage.

Niet allemaal zijn ze even goed. De bedoeling is ook de sfeer te laten zien. Maar als het volgend jaar net zo’n lekker weer is dan sta ik klaar maar ditmaal met m’n spiegelreflex camera, die is toch héél wat sneller.

Een linkje naar album 1 op facebook:

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4519851801440.2186769.1445154389&type=1&l=5da75d138b

 

Derde dienst

Mijn derde dienst vandaag. Het is wel weer behoorlijk wennen. Toch gaat ie goed. Net mijn collega afgelost, en de overdracht van 8 patiënten gehad. De rest is nog met verlof. Ik sta tot of tot en met de maaltijd alleen, en krijg dan een flexcollega erbij voor de avond tot 20.00-20.30uur en dan hou ik het voor gezien. Ik zit uiteindelijk nog in een opbouwfase en komende week komen er twee hele diensten op me af. Dus tot dan nog even rustig aan.

Morgen ook de laatste bestuursvergadering als voorzitter van de Wereldwinkel. Zal ook raar zijn. De vergadering daarna is helemaal mijn allerlaatste. Dat is een Algemene Ledenvergadering waarbij ik de "hamer" ga overdragen aan de nieuwe voorZitster.

Voorzittershamer

Het voelt goed dat we na lang zoeken een nieuwe voorzitster gevonden hebben want anders zou stoppen toch nog veel lastiger zijn.

Dat is wel een einden van het merendeel van mijn bijbaantjes. Alleen het deel uitmaken van het opvangteam op mijn werk loopt dit kalenderjaar nog door, en dan is het tot minstens mijn pensioen over met de bijbaantjes en kan ik me helemaal concentreren op mijn betaalde werk. Ik heb heel veel geleerd van de Ondernemingsraad, de vakbond, enzovoorts enz. Het is genoeg zo, en ik heb nu eemaal niet hetzelfde energielevel als toen ik ermee begon.

Ik ga nu weer aan het werk. Gegroet.

Zaterdag de 11de Augustus

Goed uitgerust ga ik vandaag beginnen aan de eerste bijna normale avonddienst alleen. Nu zijn er veel mensen op verlof en ik doe dit heel bewust dus ik denk dat het wel zal gaan. De dienst gisteren is ook goed gegaan en morgen heb ik een deel van de avonddienst een collega. Deze driedaagse bezorgde me eerst de zenuwen maar er eenmaal aan begonnen is de twijfel weggevallen. Ook voor komende week heb ik twee normale avonddiensten afgesproken. Ik werk zowel de dinsdag als de vrijdag. Tijd genoeg er tussen in om te recupereren.

Daarnaast had Rose goed nieuws gisteren. We gaan in november voor drie dagen naar Ameland, en Jesse gaat mee. http://www.het-zeepaardje.nl/Arrangementen.html Het Hotel/Pension waar we naartoe gaan heeft een aantal kamers waar een hond is toegestaan, en die heeft ze gereserveerd. Het geeft een heerlijk vooruitzicht, en we genieten daar bij voorbaat al van. Het is lang niet mogelijk geweest om er tussen uit te gaan, en nu ons uitje naar Engeland goed verlopen is en mijn koorts uitblijft is de durf terug en dat bied weer ongekende perspectieven. Top.

Verder heb ik niet veel nieuws. Oh ja, Gisteren de bevestiging gekregen dat My French Sister een weekje langs gaat komen eind september. Vanmorgen na het ontbijt Rose met Jesse weggebracht naar de Wereldwinkel, een paar boodschappen gedaan, een voorraad batterijen gekocht  voor de gehoor apparaten van Rose en daarna koffie wezen drinken bij de WW. Nu even een stukje, pitten en dan wacht het werk weer. De normale structuur van de dagen is aan het terugkomen. Ook een goeie zaak.

Ik ga afronden. Voor nu gegroet, en alle lezers een fijne dag!!

Wu Hang-Li

Ik heb al jarenlang een tekst in mijn bezit dat verhaalt over een gesprek tussen meester en leerling. Dat gesprek ging over een kristal en de betekenis die de meester er aan gaf. Deze meester is Wu Hang-Li. Die tekst vonden Hot en ik toch wel bijzonder inspirerend en vooral tijdloos. Dus zocht ik tijdenlang een boek over hem in de 2de hands markt. Eindelijk vond ik een boekje dat een beetje verhaalt over het verleden van deze man. De schrijver is Norbert Loeser en het boekje heet 'De wijsheid van Wu Hang-li. '' Ook hij wist niet veel over deze man maar hij denkt dat die na 213 v.Chr. leefde. deze datum is berucht door de Qin dynastie en de grote boekenverbranding en het uitmoorden van de Confusius geleerden. Als Wu Hang-Li tijdens en voor deze datum had geleefd zou hij ook gedood zijn, dus hij is geboren na 213 v.Chr. maar wel ongeveer in die tijd. Het is en blijft gokken.  Het is wel een zeer oude tekst en als je door het taalgebruik kunt lezen zou je 'zoals vele andere teksten van bekende denkers door de tijden heen' het nu nog steeds gelden. Door de tijd heen zijn de mensen omringd door allerlei technieken en telkens noemen ze die de moderne tijd, modernste tijd enz. Altijd komt dit onderwerp terug in de geschriften van de filosofen. De 'strijd'tussen de generaties, rijk en arm enz.

Meestal bleef Wu Hang-Li in zijn huisje , en zijn vrienden kwamen elke dag om lange gesprekken met hem te voeren in de hoop, zijn gemoed op te helderen en een nieuw vertrouwen in hem te doen ontwaken. Wu Hang-Li echter, hoe gaarne hij ook urenlang met hen sprak, was voor hun woorden niet toegankelijk. Daarom besloten zij, hem over te halen, zijn afgeslotenheid op te geven, zich als vroegere tijden weer onder de mensen te bewegen en zodoende de last te verlichten, die hem nog steeds scheen neer te drukken en al zijn overpeinzingen somber kleurde.

Zo kwam het, dat Wu Hang-Li en zijn vrienden eens door de straten van dse hoofdstad dwaalden, druk pratend en soms in opwekkende gedachten verdiept. Zij hadden echter nog niet ver gewandeld, toen zij een lange stoet van jonge mensen tegenkwamen, zingend en joelend. Enkele waren gewapend, anderen zwaaiden met vaandels en bonte doeken. Zij waren op weg naar het paleis van de vorst om de opheffing van bepaalde wetten te eisen, die zij als onrechtvaardig en verderfelijk beschouwden. Wu Hang-Li bleef staan en sloeg de voorbijtrekkende stoet met bezorgde blikken gade. Een van zijn vrienden, die dit zag, vroeg aan Wu Hang-Li:
‘Waarom deze bezorgdheid? Is het niet goed, dat de jeugd zich roert, en haar krachten wil ontplooien? Is het niet loffelijk, dat zij haar bijdrage wil leveren om de algemene ontreddering tegen te houden?’

Wu Hang-Li keek zijn vriend peinzend aan, voordat hij antwoordde:‘Het is goed, dat de jeugd haar plaats in de wereld wil veroveren, zolang de ouderen haar die plaats betwisten, en het gezag gehandhaafd blijft. Maar zodra de ouderen vrijwillig afdanken en de jeugd de leidsel in handen geven, dreigt er een stortvloed, die alles en iedereen zal overstromen. De jeugd moet luidruchtig zijn-wie zou haar willen beletten, te schreeuwen en haar wens kenbaar te maken? Maar haar kreet moet een roep van verlangen zijn, en gee triomfantelijk gejuich. Jeugd is belofte, is onzeker tasten en de juiste weg zoeken, die voor haar slechts in vage omtrekken herkenbaar is. Wat moet de jeugd beginnen, die men doet geloven, dat zij het doel heeft bereikt? Het gebaar der rijpheid en ondervinding, dat zij zich hier aanmatigt, misstaat de jeugd.’

‘Zijt gij niet onrechtvaardig en al te streng?’ vroeg een vriend.

‘Ik klaag de jeugd niet aan’, antwoordde Wu Hang-Li, ‘al gaat ook zij niet helemaal vrijuit. De grootste schuld echter treft de ouderen, die het de jeugd al te gemakkelijk maken. De jonge mens grijpt, wat zijn begerige handen kunnen houden, zonder te vragen of het hem ook toekomt. Maar de ouderen moeten weten, dat de jeugd van verkwisting en verguizing leeft, en dat alle schatten der aarde niet toereikend zouden zijn om de mateloze begeerte van de jeugd te stillen.’
‘Hoe komt het dan, dat de jeugd de macht in handen gelegd ziet?’ vroeg een ander van Wu Hang-Li’s vrienden.
Deze zei : ‘Hebt ge nog niet opgemerkt, dat niemand meer oud wil worden? Een grijsaard was vroeger een eerbiedwaardige verschijning, men eerde hem overal om de som van levensondervinding, die hij in vele jaren had opgedaan,- en levensondervinding dunkte  iedereen het hoogste en begerenswaardige goed. Thans echter streven mensen er naar, om de vergankelijke jaren der jeugdige onbezonnenheid  te bestendigen,- wij erkennen de waarde van de hoge leeftijd niet meer.’
‘Maar is het niet mooi om jong en fris te blijven, om de oneindigheid van de nieuwe dag met vernieuwde kracht te voelen?’

‘Zo denken slechts zij, die dit leven beschouwen als de som van alles, wat ons is toebedeeld’. Antwoordde Wu Hang-Li, ‘zo denken zij, die angst voor de dood hebben, omdat de wil van de Hemel wantrouwen. Het is een zeer ernstige vergissing te geloven, dat de jeugd de oneindigheid van Hemel en Aarde sterker beleeft en duidelijker beseft dan die van de rijpere leeftijd,-het tegendeel mis waar. En zijn wij geen dwazen, meer dan dwazen, om er naar te streven, iets vast te houden, wat ons toch onherroepelijk ontglipt? Kunnen wij beletten, dat onze haren grijs worden, dat onze huis rimpelt, dat ons bloed trager stroomt en onze gewrichten verstijven? De mens is geworden om te rijpen en oud te worden, en hij dient zich van deze wet van de Hemel bewust te zijn. Een mens, die niet meer rijp wil worden, is als een plant, die niet wil bloeien noch vruchten wil dragen, is als een rups, die geen vlinder wil worden, is als een ei, dat weigert, kuiken te worden.

Mariage in England

De scheefheid van het terrein toont mooi zo!!

Het landgoed is uit 1148 en dat is goed te zien

Het is nu al meer dan een maand geleden sinds we in grand old England waren. De 1ste dag waren Hot en ik bang dat het 2 dagen vol met groepjes mensen zouden zijn die welliswaar beleefd doch afstandelijk bleken. We hadden het mis!! Philippe en Sheila waren de mensen die ons verbonden door de vriendschap en liefde voor elk van ons. Het werd een feest van relaxedheid en nieuwsgierigheid naar elkaar. Hot en ik poetste ons Engels weer op en we maakte kennis met andere Nederlanders, de familie van Sheilla van allerlei leeftijden van voor de 2de WO tot nu. Ook was er een stel uit Canada die een week geleden hadden gehoord dat ze opa en oma zouden worden. We hernieuwden oude vriendschappen van wel 25 jaar geleden. Mijn facebook vrienden is uitgebreid. Ik vind het leuk dat Hot, die voor het eerst voet zette op de UK zich hier erg prettig voelde. Mooi meegenomen want we zijn wat voorzichtig geworden met vakanties buitenhuis. Tot nu toe werd hij telkens ziek en moest de vakantie snel worden afgesloten. Hot heeft nog een film gemaakt en deze wordt hopelijk bijgeschaafd door een oude vriend die hierin is gespecialiseerd.

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.4498681232189.2186103.1445154389&type=3&l=cde54210d5 

Er zijn nog meer foto's gemaakt maar wanneer er op deze link wordt geklikt zie je de hele reportage.



Nieuwe dag nieuwe kansen

Na een dag met allerlei tegenslagen gisteren, er vandaag weer stevig tegenaan.
Gisteren vrijwel de gehele dag bezig geweest met de internetverbinding. Eerst dachten we afgetapt te worden van onze linksys draadloze verbinding, maar dat bleek uiteindelijk gisterenavond om 22.00u toch niet het geval.
Een tijd met de kabel verbonden geweest, en toen bleek inderdaad dat we dat linksys WAP geval al sinds 2007 in huis hebben en dat de garantie al lang verlopen is, en dat we dat ding ook nog eens nooit geregistreerd hadden.
Tot en met de telefoonnummers om technische ondersteuning te krijgen waren veranderd, en uiteindelijk heb ik het apparaat gereset, een nieuwe naam en wachtwoord gegeven en opnieuw ingesteld, maar wat een frustrerende business.

Vanmorgen schrok ik wederom even, want ik had niet direct verbinding, maar dat bleek een simpel knopje. Kortom dit beloofd een wat normalere dag te worden. Ik ben vanmorgen ook gewoon gaan zwemmen en dat voel ik nu tevens behoorlijk. Ook poogde ik gisteren een goeie manier te vinden om de bijna terrabite aan muziek die we afgelopen WE hebben gekregen fatsoenlijk en zo gemakkelijk mogelijk op DVD schijfjes te branden.

Dat is ook nog niet gelukt. Ik wilde eerst het systeem van I Tunes gebruiken omdat dat het gebruikers vriendelijkst is, maar dan moet je de muziek op de computer hebben. Ook Media player is lastiger dan verwacht. Het zijn allemaal van die karweitjes die gemakkelijk klinken maar een heleboel tijd vergen om uit te zoeken. Als iemand die dit leest goeie ideeën heeft hoor ik die graag.

Ik had ook een mailtje van mijn baas, dat ze verwacht dat ik na het weekend weer 100% ga werken. Ik ga eerst de komende drie dagen eens proberen en zie daarna wel verder. Ik weet wel dat ze de druk in tegenstelling tot de afspraken weer aan het opvoeren is. Ik zet al meer dan genoeg druk op mezelf, en dus heeft ze nog steeds niet begrepen wat de bedrijfsarts haar uiterst duidelijk heeft uit proberen te leggen.

Maar ik ga me daar nu nog niet druk over maken.

Ik ga nu eerst maar eens slapen en daarna een dag ontspannen. Voor nu gegroet.