Derde dag deze week. Recht zo die gaat. Op dit moment over de helft. Trots op mezelf. Zit er weer helemaal in. Iedereen kan bij me terecht. Kwam woensdag wel erg vol thuis maar kon het ook weer van me afzetten. Daar heb ik jaren over gedaan. Ook als ik niet werk loopt het gewoon door, dus onmisbaar ben je niet, maar toch is het prettig om er weer te zijn.
Niet zoals net na het eten er een verse patiënt tot drie keer toe achter elkaar over zijn nek gaat en te ziek is om zijn eigen rotzooi op te ruimen. Tja, dat hoort er ook bij.
Blij dat dit geen dagelijkse kost is(een mooie woordvervoeging van waar ik het over had) Alles loopt inmiddels weer door en het werk vordert.
Ik ga maar eens rapporteren, dat moet ook nog en ik wil royaal op tijd gereed zijn voor de nachtdienst komt. Des te eerder kan ik huiswaarts. Later misschien meer. Voor nu de groeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten