Zo,
eind juli is er een groot spektakel in Rotterdam. Dan vindt het tropisch-of
zomercarnaval plaats. Heerlijk om naar te kijken. Hot had dit jaar geen puf om
met me mee te gaan. En een aantal jaren achterheen was het te warm om te gaan.
We staan dan aan het begin van de stoet waar je nog bewegingsruimte heb.
Dan staan we met onze camera klaar met zoiets van laat nu de stoet maar komen. Dus dit jaar was het weer perfect en ging ik solo. Ik had een plakje aan het Eendrachtsplein voor de dranghekken op een hoek. De stoet is nooit op tijd dus nam ik deze plek en zette een aantal medewachters op de gevoelige plaat totdat het spektakel was begonnen.
Dan staan we met onze camera klaar met zoiets van laat nu de stoet maar komen. Dus dit jaar was het weer perfect en ging ik solo. Ik had een plakje aan het Eendrachtsplein voor de dranghekken op een hoek. De stoet is nooit op tijd dus nam ik deze plek en zette een aantal medewachters op de gevoelige plaat totdat het spektakel was begonnen.
Hele gezinnen doen daar aan mee, alle leeftijden en
formaten. Er was weer veel werk aan de kostuums gestoken. Ik raakte afgelopen
december met een stoffenverkoper op de markt aan de praat en hij vertelde dat
ze er een jaar werk aan hebben. Ik geloof dat graag. De catering moet dan ook
gebeuren want reken maar dat je dorst hebt en honger tijdens het lopen en dansen.
De dj’s hebben hun muziek
uitgekozen en de beveiliging was ook niet vergeten. Ging er een groep met veel
kinderen langs dan was er een groot touw omheen gespannen dat door een groot
aantal mensen wordt vast gehouden. Prachtig was het weer. Elke groep heeft een
thema, De naam van de groep op een groot pamflet getekend. Ze komen uit heel
Nederland, er is vaak zelfs een groep uit Limburg.
Het is ook steeds meer
gemêleerd qua bevolking en steeds meer Nederlanders doen mee. Je hebt de
koningin die voorop op haar praalwagen staat. Er is ook een runner up. Hoe
vaker ik hier sta hoe meer ik de dingen herken. Ik had regelmatig wat ruzie met
mijn toestel. Het is een prachtig ding met een draaibaar schermpje zodat ik
laag kan fotograferen zonder te bukken. Maar hij is te traag dus drukte ik het
knopje in dan kwam die foto een enkele seconde daarna. Daar is dan te lang want
de bewegingen zijn snel. Het leek wel een ballet.
Stapje naar voren, stapje
opzij, dan weer naar achteren enz. enz. Ik stond daar van 2 uur tot half 6 en
heb boven de 500 foto’s genomen. Dan volgt de napret. Met een leuk muziekje op
de achtergrond werden de slechte foto’s verwijderd. De losse armen, hoofden en
andere extremiteiten werden afgesneden. Er werd een groepje of einzelgängers
uitgepikt. Ik heb dit nu erg vaak gedaan en begin er steeds meer feeling voor
te krijgen. Dat heb je met ‘bulkwerk’. In totaal heb ik 300 foto’s in mijn
reportage.
Niet allemaal zijn ze even goed. De bedoeling is ook de sfeer te
laten zien. Maar als het volgend jaar net zo’n lekker weer is dan sta ik klaar maar
ditmaal met m’n spiegelreflex camera, die is toch héél wat sneller.
Een linkje naar album 1 op facebook:
Een linkje naar album 1 op facebook:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten