Turkse Bazaar

Ik ga eens wat nieuws proberen. Een stukje in geschreven uitziend schrift. Vanmorgen vroeg opgestaan en gisterenavond al afgesproken dat we de wekker maximaal twee maal zouden laten gaan. Er stonden verplichtingen op het programma. Rose moest naar de Wereldwinkel, en aangezien haar collega nog geen sleutel heeft moet je dan zeker wel op tijd zijn.

We hadden ook nog royaal de tijd voor Jesse, de planten en een goed ontbijt. We hebben zelfs nog gemediteerd vanmorgen. Het liep op rolletjes.

Ook afgelopen nacht heb ik weer goed geslapen. De onrust ’s nachts lijkt er vanaf en daar ben ik heel blij mee. Dat maakt de kans dat het op de dag redelijk gaat een stuk groter.

Ook de capsules innemen blijkt gewoon met de andere medicatie in eenmaal inslikbaar te zijn, er moet alleen niks blijven hangen want dan krijg je een smaaksensatie waar je behoorlijk misselijk van kunt worden.

Trillingen en concentratieproblemen blijven maar voor de rest lijkt het mee te vallen. We hebben zelfs het plan opgevat om vanmiddag na Rose haar dienst even de stad in te gaan. In het kader van de betrekkingen tussen Schiedam en Turkije zijn er allerlei festiviteiten en vanmiddag ook een bazaar en de nodige muziek. Het weer lijkt aangenaam dus gaan we als het meezit fotograferen. Ik ga dus al eerder naar bed en ga dan Rose om 14.00uur ophalen bij de Wereldwinkel. Zodoende sluit ik nu alweer af. Bij nieuws volgt nog een stuk. Gegroet.

Bazaar aan de Schie

29 juni 2012

Op vrijdag 29 en zaterdag 30 juni verandert een deel van Schiedam in een Turkse bazaar. In vervolg op Montmarte a/d Schie, dat plaatsvond op 28 augustus 2010, zullen beide kades van de Schie, ter hoogte van de ’s-Gravelandsekade en de Overschiesestraat, bezoekers en bewoners doen laten denken aan een buitenlandse kunstmarkt. Op de bazaar, met kraampjes, straatacts, muziek, (Turkse) hapjes en drankjes, etc. vertonen (amateur)kunstenaars, voor het merendeel afkomstig uit de wijken Nieuwland en Oost, hun werk en/of zijn daar ter plekke actief mee bezig.

locatie: Overschiesestraat en 's Gravelandsekade, Schiedam

tijd: vrijdag 29 juni van 14 tot 20 uur en zaterdag 30 juni van 11 tot 17 uur

De Bazaar aan de Schie is een initiatief van de cultuurscouts Schiedam (Stg. Mooi Werk) en wordt georganiseerd i.s.m. Fun-Key events en wijkbewoners.

Verbinding

Lastig, al sinds ik terug ben van de grote wandeling met Jesse, waarbij ik ook naar de Nolenslaan ben gegaan voor de noodzakelijkheden voor het weekend is en niet of nauwelijks verbinding in huis. Ze zijn al dagen bezig de glasvezelverbinding van online/t mobile aan te leggen. Vorige maand kwam de draad de straat in, en deze week verbinden ze de paal op ons dak met die kabel, maar daardoor hebben we wel steeds een slechte verbinding. Het schijnt dat die kabels alleen gelast kunnen worden en dat schijnt nogal lastig te zijn. Ze zijn er al dagen mee bezig. Ik dacht eerst dat het aan onze computers lag, dus heb zelfs al een keer via herstel de boel teruggezet naar een eerdere back up. Dat had wel resultaat, maar alleen maar voor korte duur. 

Verbinding Joechee

Rose en ik hebben ons opgedeeld vanmorgen. Rose is gaan stofzuigen en ik ben met Jesse op pad gegaan. Grappig, daaraan kan je zien dat ik er met mijn hoofd nog niet helemaal bij ben, ik vergat Jesse. Nam wel de boodschappenwagen en tassen mee, maar Rose riep me achterna en tot mijn grote schaamte stond Jesse nog steeds zeer ongedurig en verontwaardigd op me te wachten. Ik heb haar gelijk meegenomen en we hebben saampjes een gezellige wandeling gemaakt. 

Na afloop was ik moe. Heb de boodschappen uitgepakt en opgeruimd en Rose was ook net klaar met het opruimen van het huis. Met vier verharende beesten is het snel een stoffig zootje, en nu is het voor het weekend weer even lekker netjes. Vanmorgen toen ik de kussentjes van de kattenetage in onze gang haalde om ze even schoon te zuigen schrok ik wel even. Er zat een flinke scheur in het glazen plafond waarop de katten spelen, rennen, knokken en slapen. Op een van de punten waar wij een hoek uit het glas hebben laten snijden bij onze badkamer was een flinke scheur ontstaan. Ik heb het glas gelijk verwijderd.  

Nu gaat het om gelaagd glas waartussen ook een laagje folie zit dus het zou niet zo snel naar beneden komen, maar een zwaargewicht poes als Wijfie zet zich juist op dat punt regelmatig af en ik vond het risico te groot. Ik heb bij Kok in Vlaardingen maar een nieuwe plaat besteld. Dat kan nog net met onze portemonnee. Maandag wordt het gebracht tussen 10.00 en 12.00u.

Door die storing zit ik nu in word te schrijven, dan zet ik het wel over wanneer we weer verbinding hebben.  

Het stukje over Beers, een Nederlands busmerk uit de dertiger jaren is al veel bezocht. Niet dat ze mooie bussen gemaakt hebben maar wel hele unieke.  

Voor de rest verandert er niet veel met het beeld van mijzelf. Ik ben mijn Chemodag gister redelijk goed doorgekomen, inclusief het nieuwe middel. Qua aandacht er bij kunnen houden, dat is nog moeizaam. Slapen gaat wat beter. Conditie is afwezig, maar dat is volkomen logisch, en zal tijd nodig hebben om weer een beetje op te bouwen. Officieel begint onze vakantie om 23.00u vanavond dus ik heb voorlopig ook even rustig de tijd om op te knappen, en dan zien we over twee weken wel verder. Maandag laat ik even mijn bloed controleren op nierfunctie, leverfunctie en CK, en dan kunnen we zien of ik door mag/moet met dit middel en of het wat goeds doet. Ik ben wel heel benieuwd. 

Nu ga ik eerst maar eens even pitten, dan kan ik de rest van de dag tenminste aan.

Warempel, ik heb even verbinding.

Status Quo

Gisteren een redelijke dag, vandaag opnieuw. De Chemo van vandaag werkt samen met de Neoral redelijk samen. Het is niet erger dan normaal en we zijn vanmorgen ook even naar de markt gegaan. Veel fruit en groente gekocht voor weinig geld. Zo zorgen we voor voldoende vitamines, en voor voldoende beweging voor zowel Jesse, Rose als mijzelf. Energielevel is laag. Moeilijk te zeggen waardoor. Het is vies benauwd vandaag en om me heenkijkende vanmorgen had iedereen daar last van.

Ik ga vandaag verder met me te vermaken door onderzoek op busgebied. Een erg leuk en leerzaam tijdverdrijf, en door dat hottransportblof heb ik inmiddels contact met mensen in Italië, Frankrijk, Spanje, Rusland, Roemenië en diverse mensen in the States. Grappig. Er blijken veel meer mensen die transportmiddelen als hobby hebben. Zij sturen me weer nieuwe foto's om mijn blogjes te kunnen aanvullen. Onverwacht en erg leuk.

We hebben vandaag na de grote hoeveelheid kaarten in de richting van onze kleindochter n.a.v. haar operatie ook maar eens een kaartje verstuurd aan Owen, anders denkt hij nog dat we hem vergeten.

Ik ga nu zometeen eerst pitten. Het eerste deel van de dag is weer met goed gevoel doorstaan. Voor nu gegroet.

Alles went

Langzamerhand, de eerste 12 capsules zitten er in en het slapen is al beter. Weliswaar met een hulpmiddel, maar als je goed slaapt is de rest ook aanvaardbaarder.
Het getril blijft, de wankelheid ook, misselijkheid is minder en ook vandaag waren Rose en ik redelijk in staat om onze structuur te handhaven.

geheugen is een zeef

Ook even contact gehad met de vervanger van mijn baas en die is akkoord met het feit dat ik deze hele week niet werk. Zou ook echt niet kunnen want mijn concentratie en geheugen laten lelijke steken vallen. Als ik iets niet gelijk doe dan vergeet ik het. Het is nu nog erger dan normaliter.
Er is vanavond ook een bestuursvergadering van de Wereldwinkel, en officieel zou ik werken dus praktisch gezien zou ik kunnen, maar zowel lichamelijk als geestelijk begin ik er niet aan. Ik heb wel samen met Rose de agenda gemaakt, en het nodige afgeprint, idem met een nieuwsbrief voor de Vereniging van Eigenaren, en ons reisbescheiden voor het huwelijk in Engeland, maar daarna was ik compleet op en heb besloten thuis te blijven met Jesse.
Op de achtergrond staat de Dogwhisperer aan. Altijd leuk om zijn oplossingen voor problemen te zien.
Als de vergadering er op zit dan belt Rose en loop ik haar met Jesse tegemoet, zodat zij ook gelijk haar laatste ronde heeft.

Ik hou nou even op over het wennen aan mijn nieuwe leven. Rose en ik pogen er zoals gewoonlijk toch iets van te maken en als ik naar mijn blogjes kijk van de afgelopen zes dagen lijkt het wel alsof er niks anders is. Dat is natuurlijk niet zo.

Bijzonderheden hou ik wel bij en grote veranderingen ook, maar ga nu weer over tot de orde van de dag. De vogels die in grote zwermen voorbij trekken, de waanzinnige wolken enz. enz. Voor nu gegroet. Ik ga kijken of er nog een leuk blogje te maken is op http://hottransport.blogspot.com Ik ben geloof ik toe aan een groot hoofdstuk over Bedford.

Eerste redelijke nacht

Voor het eerst sinds donderdag redelijk geslapen. En dat doet goed. Het hele gebeuren over andere medicatie, en de redenen daarvoor, heeft zowel bij mij, maar ook bij Rose het een en ander losgewoeld.
Gisteren vertelde ik het ook aan mijn French Sister en mijn broer, en het is gewoon heftig nieuws, waardoor je weer na gaat denken over alle fundamenten van het leven. Het kan best zijn dat daar ook de onrust 's nachts vandaan kwam/komt en niet eens van de directe bijwerkingen van de Neoral.

Redelijk geslapen

Vandaag is ook de eerste dag dat ik niet ga werken. Het is gewoon even geen optie. Vooral mijn wankelheid en gestoorde concentratie zouden dat te gevaarlijk maken. Daar komt nog bij dat ik werkelijk van heel weinig inspanning al helemaal total loss ben, dus ik zou het simpelweg niet trekken.

Rose en ik proberen de structuur toch zoveel mogelijk gewoon te houden. Om 07.00u de wekker, rondje Jesse, Koffie, Mediteren, Douchen, Ontbijten met Brandnetelthee, en dan ons klaarmaken voor de wat grotere ronde met Jesse. Hierin nemen we gelijk de kar mee om de noodzakelijkheden te gaan inkopen. En nu zit ik tijdens het tweede bakkie thee al even een stukje te schrijven.

Ik heb ook al contact gehad met mijn werk en moet morgen even bellen over mijn toestandsbeeld.

Van collega's heb ik inmiddels de nodige steunbetuigingen gekregen. Altijd erg fijn en een warme steun in de rug die ik goed kan gebruiken.

Na de wandeling heb ik nog even geen plannen. Eerst maar eens kijken hoe ik er dan aan toe ben.

Ik ga stoppen, mijn sandalen aantrekken en dan vertrekken we met zijn drieën. Jesse is al ongeduldig aan het dreutelen.

25ste Zondag 2012

Neoral Capsules met 100mg Ciclosporine

Na alweer een rare onrustige nacht begonnen aan mijn vierde dag van de Neoral. Wat een raar spul zeg, en ik keek zoeven ook even naar de prijs. Ze vragen € 294,- voor 50 capsules. Slik. En dat moet ik nog slikken ook. Ze zijn zo groot als mijn halve pink, en bij het lezen van het bijsluiterboek blijkt een deel van de inhoud alcohol te zijn, en het is de pest voor je afweer en je weerstand. Tintelingen, bibberingen, suizen, wankel, en duizeligheid zijn normaal en zo nog twintig bladzijden. Nogal logisch dat ik me niet zo vertrouwd en zelfverzekerd voelde afgelopen vrijdag op mijn werk. Mijn hele wereld is wederom veranderd. Slapen, lopen, kijken, eten, mijn perspectie, mijn waarnemings en reactie vermogen enz is allemaal anders, en ik heb tegen Rose gezegd dat ik pas als ik de eerste doos opheb, en mijn bloed is gecheckt iets kan zeggen.

Rose is nu ook een lijstje aan het maken op welk moment ze de dr. moet inschakelen. Een goed initiatief. Al vraag ik me intussen wel af of ik er goed aan doe om al deze chemische troep tot me te nemen. Ik heb ook al een mailtje aan onze huisarts gestuurd of hij middelen kan aanbevelen die in het ziektenkostenverzekeringspakket zitten die ik kan nemen om alles wat dit middel afbreekt enigszins te compenseren.

Wel ben ik vanaf donderdag alweer aan de spirulina en de chlorella. Algen die mijn bloed zuiveren, en aan de brandnetelthee. Je moet toch wat, en deze kan ik veilig gebruiken.

We hadden in de regen een fijne wandeling vanmorgen en hebben daarna heerlijk gegeten, en naar Blue Murder gekeken. Daarna heb ik gepoogd via webring van wie ik een verzoek uit de USA kreeg om mee te doen met mijn blog aan webring om het aantal lezers te kunnen uitbreiden. Kortom we hadden beide afleiding genoeg en wat ook hell prettig is is het feit dat Rose haar laptop weer terug heeft en niet steeds naar die van mij zit te verlangen.

We wilden vanmiddag nog naar CultuurBorrelt in het Julianapark, maar door de regen is het Park ontzettend nat geworden en ik heb er simpelweg de energie niet voor. Volgende keer beter. http://www.ontdekschiedam.nu/uitagenda/21/info/cultuur-borrelt--in-het-julianapark-2012-06-24

Ik ga nu eerst even pitten, want ik kan me niet veel langer concentreren. Misschien later meer. De groeten.

Powered by WebRing.

Opgelucht



Opgelucht

Ik was gisterenavond zo blij-opgelucht dat mijn nachtcollega me kwam aflossen om 22.48u. Ik zuchtte even heel diep en kon de verantwoordelijkheid uit handen geven. Het was druk. De zes mensen die donderdag en vrijdag met ontslag waren gegaan waren alweer vervangen door zes nieuwe patiënten, die op het moment van overdragen allemaal een promilage van nul bliezen.

Ik vertelde al eerder dat ik griezelig aan het wennen ben aan mijn nieuwe medicatie. Dat is nog steeds zo. De wereld ziet er anders uit. Ben ik stoned? Neen, want dat gevoel ken ik nog al te goed uit het verleden, maar ik ben wankel, duizelig, hijgerig, snel afgeleid, vergeet snel dingen, dus schreef alles wat ik deed of wat er gebeurde direct op om te kunnen rapporteren, en was zo blij, dat alles zonder fouten was verlopen toen ik gisterenavond ging overdragen. Zoals ook al eerder verteld werkte ik vier uur met een Flexkracht, en die deed het gelukkig veel beter dan verwacht.

Toch tegenwoordig is er op vrijdag nog niemand op verlof, dus alle 19 de patiënten waren er en veel van hen wilden me spreken, en ik wilde extra goed afronden omdat ik het serieus voor bijna onmogelijk hou dat ik volgende week ga werken. Zoals vanavond was veel te veel. Het is goed gegaan, maar op en bij momenten over het randje, dus ik kap er even mee, het moet wel te verantwoorden blijven. Laat ik eerst maar eens kijken of deze medicatie werkt en of de bijwerkingen een beetje draagbaarder worden.

Ook nu vanmorgen was ik zojuist zo blij om weer thuis te zijn. Ik heb niet veel anders dan anders gedaan, maar ben totaal van de kook. Wasmachine draait nog, droger draait ook bij grote uitzondering want de inhoud van twee wasmachines kunnen we nergens kwijt, en het bed is lekker verschoond, zodat ik zometeen weer even heerlijk in een fris bed stap. Verder Rose weggebracht. Wat boodschappen gedaan en een grote ronde met Jesse gelopen. Ik heb daar echter twee keer zo lang over gedaan als normaal en ben nu al meer als een half uur aan het bij hijgen. Ik voel me total loss.

Culinaire Markt Schiedam Kaas

Nu zitten de verplichtingen er gelukkig op. Zelfs het schrijven is lastig want ik beef als een rietje. Jesse was en is lief, ze trok totaal niet en was geduldig met me. We liepen wel even over de speciale markt op de grote markt bij het oude stadhuis, en daar heb ik ook wat extra oude geitenkaas, feta, en brood gekocht en kreeg zij ook weer het een en ander toebedeeld. Er was nog veel meer lekkers verkrijgbaar, maar ik heb daar wegens het sparen van de portemonnee maar niet naar gekeken.

Rose liep vanmorgen voor het eerst op haar carbon steunzool, en dat loopt heel anders aldus Rose. Haar middenvoetsbeentjes worden qua druk ontzien, maar het is toch weer opnieuw anders leren lopen en verloopt ook bepaald nog niet pijnloos. Toch lijkt het wel een verbetering en zo op het oog loopt ze weer heel goed en is het nauwelijks zichtbaar dat ze een vastgemaakte enkel heeft. Alleen als je het weet zie je dat de stand van haar rechtervoet wat meer naar rechts gedraaid is en dat ze haar voet helemaal afrolt.

Culinaire Markt Schiedam Brood

Ik ga na het slapen vanmiddag ook weer eens kijken of ik weer eens een stukje over bussen kan maken. Het eerste stukje beginnend met een B. De B van Barreiros, een merk uit Spanje. Verder moeten we samen de computer van Rose weer wat verpersoonlijken en de site over haar werk gaan inrichten. Nu bestaat die site alleen nog uit een naam.

GESTAAG

Rotdag

Na een rotdag gisteren en een hele rare nacht met veel nieuwe gewaarwordingen waar ik nog niet veel over kan zeggen begonnen aan de tweede dag. Het innemen is erg vies. Ik moet groete moeite doen om alles binnen te houden. Toch stilzitten is niet de oplossing, want alleen afleiding helpt. Ik ben gelijk met Jesse gaan lopen en ik moet alleen oppassen want ben wankeler en waziger dan normaal. Uitkijken dus. Daarna lekker gedoucht, gemediteerd, ontbeten, naar Flashheart om de computer van Rose op te halen. Rose zit inmiddels weer schuin tegenover me een spelletje te spelen. Alles werkt weer en haar computer heeft een ander moederboard gekregen. Een dure grap, maar je hebt er geen nieuwe voor. Daarna de markt op en naar de super waar we instant soepen ingekocht hebben. We waren er bijkant doorheen. En nu, half twaalf gelukkig weer thuis. Wat ik heel erg merk is dat ik kortademiger ben als eerder. Dat was al slecht en nu lijk ik wel een hijger. Eens kijken of daar nog verbetering in komt. Ik ga vanmiddag wel gewoon werken. Ik heb er voor een paar uur een uitzendkracht bij, maar toen ik zag wie zakte me de moed in de schoenen, want als zij werkt heb je er geen collega bij maar eerder drie patiënten extra. Grrrr. Dan werk ik eigenlijk liever alleen.

Zweverige Collega

Deze collega is heel erg zweverig en gaat conflicten aan met patiënten en dat is wel het laatste waarop ik zit te wachten. Op eerdere afdelingen was er ook een verbod voor haar om te werken, maar mijn huidige baas heeft kennelijk nog geen slechte ervaringen met haar. Afwachten maar. Daarna gelukkig een vrij Weekend.

Rose gaat vanmiddag bij het Centrum Orthopedie Rotterdam haar nieuwe carbon steunzolen halen, waarmee ze minder druk krijgt op haar middenvoetsbeentjes. Ben heel benieuwd of dat werkt. Het lopen is nu gelukkig ook al weer een stuk beter dan een tijd geleden. Kneuzingen en verrekkingen duren nu eenmaal lang om te herstellen en ze heeft nog wel de volle hoeveelheid pijnstillers nodig.

Ik ga nu naar bed tot half twee, anders gaat het helemaal niet lukken vanmiddag. Is er nieuws dan ben ik weer op het web te vinden. Voor nu gegroet.

Ben begonnen

Vanmorgen begonnen met mijn nieuwe medicatie. Het zijn hele grote grijze capsules met een vieze geur. Er staat op de verpakking ingepakt laten tot gebruik en ik begreep direct waarom. Dat doe je volautomatisch.
Heb ik last?


CICLOSPORINE(NEORAL)

Ja, maar wat is afkomstig van de Methotrexaat, de Prednison, of de Ciclosporine?
Ik liep al rond met een opgezet, bol lijf met veel water, misselijkheid, uitslag, obstipatie, veel jeuk, uitslag, koorts, krampen en nog veel meer.
Wel ben ik per vanmorgen weer begonnen met Chlorella, een alg die de chemicaliën zo snel mogelijk mijn lijf weer helpen verlaten. Ook gebruik ik brandnetelthee voor de bloedzuivering en extra multi vitaminen om de extra verlaagde weerstand een beetje te compenseren.
Ik hou het hierbij tot ik meer nieuws heb.

Trouwens kleindochter Lotte is JARIG vandaag. Ze is sinds haar kaakoperatie bedolven onder kaarten onzerzijds. We kunnen er niet naartoe, maar vieren het mee op afstand.

Verder ben ik al dagen bezig om onze emailadressen bij alle instanties en kennissen en vrienden te veranderen. Wat een werk bezorgen ze ons daarmee. Foeh.

Bij nieuws kom ik weer op het WWW. Groetjes

Zinnige en onzinige bezigheden

Hot en Jesse zijn naar zijn reumatoloog om bij te praten. Andere medicijnen of dezelfde behouden is de vraag. Hot wil dezelfde behouden want dit is bekend leed en dat is te prefereren boven onbekend leed. Elk medicijn die wij door ons strotje duwen heeft zijn nadelen en Hot is gevoeliger qua maag en effecten op zijn body. Mijn maag is zo sterk die kan het een en ander verdragen maar die van Hot? Dat's een heel ander verhaal. Ik hoor het wel wanneer hij en Jesse weer terug zijn. Ik ga me bezig houden met

huishoudelijke bezigheden terwijl ik wacht op de lampen die Hot heeft besteld voor onze flat en de WW. Hij heeft die online besteld en dat scheelt enorm veel geld. Het is meer dan de helft goedkoper dan bij de reguliere handelaar. We hebben speciale lampen nodig voor de gangen en lift, voor de winkel spotlights en spotjes voor in het plafond. Ik weet dus niet wanneer de besteller komt en dus ga ik voorwerk doen zoals bieten koken,

stukje schrijven, stukje boek lezen. Ik ben begonnen met een boek geschreven door Scott Lynch. "De leugens van Locke Lamora". Het gaat tot nu toe over de opleiding tot meester oplichter en zijn boevenstreken samen met zijn kompanen. Altijd leuk dat soort verhalen en leidt me van het gepieker af. Morgen gaat Hot met zijn baas en bedrijfsarts praten om hen zover te brengen dat hij geen 3/4 of meer dagen achter elkaar hoeft te werken. Hij heeft na 2 à 3 dagen werken toch wel een dag nodig om bij te slapen.

 Ik hoop dat het hem lukt en dan hoor ik minister v.d. Kamp blij vertellen op de radio dat hij het voor elkaar heeft dat de ontslagbescherming af te schaffen. Dit is zo goed voor de doorstroming. Leuk als je nog jong bent maar Hot heeft die vermaledijde ziekte en is 52. Soms zie ik het zwaar in want wie neemt hem dan nog aan. Ze hebben gemakkelijk praten over langer doorwerken maar dan moet de baas je nog wel willen. Ook  die verhoging van de AOW leeftijd zeggende dat die mensen profiteren en vergeten dat deze mensen nu betalen voor andere ouderen en de scholen voor de jeugd. Zucht. Maar, straks komt Hot thuis of de lampen worden bezorgd en dan ga ik naar de markt. Altijd leuk.

Het is ondertussen een paar dagen later en Hot heeft de gesprekken had. Zoals wel vaker is gebeurd zagen we alles wat somberder in dan nodig was. Oké, Hot heeft er medicatie bij om zijn CK gehalte te verlagen. Weer een onzekerheidsfactor erbij maar ondertussen wat alternatieve pillen(Chlorrella Algen) naar voren gehaald die Hot gebruikte bij zijn hoogtijdagen van het Prednison gebeuren. Dit spul zuivert en haalt alle residu van de medicijnen uit zijn goddelijk lichaam.

Ook heeft hij verplicht door mij een pak brandnetelthee mee naar zijn werk genomen. Dit heeft ook een zuiverende werking. Ook heeft het gesprek met zijn baas en bedrijfsarts een zuiverende werking. Hot en zij weten dankzij de spiegelde werking van de arts. Zij weten nu beiden wat er gaande is en dat zij de ziekte van Hot niet helemaal snapt is erg logisch. Ook de behandelden artsen doen eigenlijk ook maar wat. Er zijn te weinig mensen met deze spierziekte en dus is het niet rendabel voor de farmaceutische industrie om een geneesmiddel hiervoor te zoeken. Daardoor wordt er nu gegrepen naar de oude vertrouwde middelen. Maar om een lang verhaal kort te houden. Ze hebben werkafspraken gemaakt en dat geeft voor beiden houvast. Vandaag zijn we samen naar de markt gegaan en hebben veel verse groente en fruit ingekocht. Erg gezond en lekker. Deze 2 combinaties vallen niet altijd samen. Straks worden we gebeld door de curator van de ruimte op de begane vloer want de eigenaar hiervan is failliet. Omdat de stank op de bovenste verdieping terug is gaan we beneden ook snuffelen of het daar ook stinkt. Boven en beneden hebben ze last van een stinkende lucht maar op de tussenverdiepingen amper.

Vreemd. Een van de benedenburen vroeg zich af of de ventilator weer af is geslagen of misschien stuk is. Dan hoeft de loodgieter niet lang te zoeken. Zo blijven we bezig. De ene kopzorg is verdwenen en daar komt de andere weer aangefietst. Zo blijven we bezig en vervelen we ons niet. Saluut.

Update

Humeur vandaag is duidelijk beter. Vanmorgen had ik om 10..00u eindelijk het gesprek met onze bedrijfsarts en mijn direct leidinggevende. Dat was een verhelderend gesprek. Vooral voor mijn leidinggevende denk ik. Zij wilde hoofdzakelijk af van de onzekerheden, en de bedrijfsarts en ook ik deelden daarbij het beeld dat die wens irreeel is. In mijn ziekte moet ik nu juist met die onzekerheden leren omgaan. De wisselingen in ontstekingsactiviteit in mijn spieren zullen altijd blijven, en de prognose is al helemaal vaag. Of ik opnieuw stabiel ga worden is afhankelijk van zoveel factoren dat ik daar soms ook helemaal niet goed van word.

Voor nu vind de bedrijfsarts dat er aan mijn ziekte, de verhoging, de koorts e.d. geen twijfel mogelijk is en tevens dat er geen twijfel is aan mijn wil tot werken. Hij vind dat mijn leidinggevende en ik er in goed overleg uit moeten kunnen komen.

Hij bracht ook de problemen en angsten van zowel mijn leidinggevende als van mij even ter tafel, en dat zijn voor mij de angst om of definitief in een bed, rolstoel, of afhankelijk van anderen te zullen worden, of om het financieel niet te kunnen trekken, in de WIA te komen en dan via via in de problemen te geraken, mogelijkerwijs ons huis uit te moeten als gevolg daarvan en vervolgens mijn pensioen niet te zullen halen.
De angst bij mijn leidinggevende is dat zij het rooster niet rond kan krijgen, dat er op mijn collega's teveel druk gelegd wordt wat betreft diensten. Ik draai nu natuurlijk regelmatig avonddiensten en geen andere diensten terwijl we op een afdeling met 24 uurs zorg werken. Ze kan met name de nachtdiensten niet rond krijgen.
Verder vraagt ze me af of ik met mijn handicaps dit werk wel zal blijven aankunnen. Ze had ook de angst dat avonddiensten te zwaar voor me zijn, maar na uitgelegd te hebben waarom ik na middagrust op bed dan juist het beste deel van mijn dag doormaak is dat geloof ik uit de wereld.

Voorlopig kwam ook naar voren dat ik momenteel door de verhoogde Prednison en Methotrexaat teveel op mijn tenen loop en daardoor tussentijds niet voldoende kan uitrusten. Dat ik daardoor zal moeten verzuimen snapt de bedriojfsarts en nu ook mijn direct leidinggevende. Ook de nieuwe medicatie met de mogelijke bijverschijnselen kwamen ter sprake. Begin volgende week zal ik daardoor wel gewoon beginnen met werken maar op geleide beeld moet ik haar vervanger laten weten hoe het gaat en wat wel en niet zal gaan. Daarna heb ik twee weken vakantie en dan leer ik helemaal goed kennen hoe ik reageer en voordat de vakantie ten einde is heb ik contact met haar over hoe daarna.

Kortom tevredenheid over dit overleg staat bovenaan en de spanning is wat verminderd. Ik heb ook vannacht niet wakker gelegen over mogelijke bijverschijnselen en hb besloten gewoon te gaan beginnen met de Ciclosporine (de Neoral). Ik hoorde zojuist van Rose dat die al is afgegeven dus dat zal waarschijnlijkerwijs morgenochtend beginnen.

Ik ga vanaf dat moment maar weer een symptomenlijst bijhouden en tevens herstarten met de (Chlorella) algen die helpen om de chemicaliën z.s.m. weer mijn lichaam uit te krijgen.

Ik zal jullie lezers op de hoogte houden. Voor nu ga ik weer verder met de arbeid. Morgen gelukkig een dagje vrij.

Even van slag

Ben wel gewoon aan het werk vandaag, maar ben niet in goede doen. Had vanmiddag om 13.00u eerst een cursus Elektronisch Patiënten Dossier. Leuk, maar was er met mijn hoofd niet helemaal bij, net als nu op de afdeling.

Ik had vanmorgen om 09.00u een afspraak bij mijn behandelaar in het Vlietland ziekenhuis bij dr. Gerards Reumatoloog. Mijn CK blijft maar hoog, en na hoge doseringen Prednison en Methotrexaat wil hij naast mijn gebruikelijke medicatie ook gaan beginnen met Ciclosprine(Neoral). Ik ga donderdag waarschijnlijk beginnen met een dosis van 200mg. Ik las de bijsluiter en schoot eigenlijk terstond in een dip. Ik word er nog zwaarder van , nog behaarder, en eigenlijk zijn er geen bijwerkingen te verzinnen die ik niet ga krijgen, en als dit niet werkt dan wil hij over op Rituximab (Mabthera). Ook al zo'n middel waarbij ik alleen van het lezen al nog ongelukkiger werd. Ik ga er nu verder ook niet over uitwijden, want ik kan er toch niks zinnigs over zeggen.

Weet ook niet wat wijsheid is om hierover te zeggen morgen in het gesprek wat ik na vier maanden eindelijk heb met mijn bedrijfsarts en mijn directe baas.

Morgen zal ik jullie verder inlichten.

Voor nu ga ik verder met mijn werk. Gegroet.

ONRUST AGAIN

Goed dat ik morgen een dagje uitrusten kan. Sta net als gisteren weer alleen. Afgelopen nacht heeft persoon/patiënt/cliënt die me twee weken geleden nog bespuugde en een duw gaf de voorpui kapot geslagen van de kliniek. Wil opnieuw opgenomen worden en ijsbeerde tot 17.45u continue om de kliniek, aanbellende, schreeuwende, tegen het glas aan slaande. Is meermaals binnengeweest afgelopen nacht, morgen en middag en moest keer op keer verwijderd worden. We hebben en geen plek, en ook de manier waarop hij opgenomen wil worden kan niet door de beugel. Dat geeft het veiligheidsgevoel van de patiënten en ook dat van mij en mijn collega's een knauw.

Kapotte schuifdeur

Met dit weer zitten veel patiënten op de diverse terrassen buiten en verlofgangers keren terug en treffen een kapotte en op slot zittende deur aan. Sommige patiënten vragen zich hardop af waarom de politie en wij dit toelaten en geen maatregelen treffen terwijl zij zich binnenshuis aan de regels moeten houden en aangesproken worden als ze zich hier niet aan houden en zelfs met ontslag gestuurd kunnen worden bij overtredingen en we hier niets aan kunnen doen.

Daar hebben ze gedeeltelijk een punt. Vervelend genoeg is echter ook dat deze man niet alleen voor onveiligheid zorgt maar ook voor aggressie binnenshuis. Diversen uiten zich in de vorm dat ze hem het liefst opgebaard zouden zien of uitingen in die richting en daar ook wel zorg voor willen dragen. Ik heb zelfs iemand rustgevende medicatie moeten geven omdat die op geen enkele manier rustig wilde worden. Zulke uitingen kan ik niet tegenhouden maar de bijbehorende gedragingen moet ik toch echt tegen zien te houden.

We hebben wel met velen lekker gegeten en daarbij was de sfeer prettig en ontspannen. Licht uitgelaten zelfs door de spanning denk ik.

De rust lijkt nu tijdelijk teruggekeerd. Uit betrouwbare bron vernomen dat de bovengenoemde even is meegenomen door een busje van de politie. Nu is de voordeur weer open en ik hoop dat het rustig blijft.
Voor nu besluit ik dit stukje werkactualiteit. Gegroet. Fijne wedstrijd allemaal toegewenst vanavond.

Vaderdag 2012

Dak appartementencomplex met ventilator en apart beeld op 75m hoogte

Even een poging om een stukje te schrijven. Het vorige was dinsdag en we hebben het zo druk dat het tot vandaag duurde voor ik even tijd kan maken.
Het was een toffe en erg gevulde week.

Trouwzaal Stadhuis Amstelveen

• Lotte onze kleindochter kreeg een heftige operatie
• Een van onze oudste vrienden is officieel getrouwd met zijn Engelse lief op diezelfde dag
• We of liever gezegd een medebewoner ontdekte de oorzaak van de rioollucht in ons appartementencomplex en vond ook de oplossing daartegen
• Jesse is wezen logeren, en inmiddels weer 100% thuis
• Ik had een heftige avond op mijn werk met gelukkig een goede afloop
• We hadden een avondje uit als VIP van de RET
• En de helft van de twee dagen alleen werken van het Weekend zit er alweer op

Het gaad goed, maar ik loop ondanks ingebouwde rust en slaap mezelf nog steeds voorbij. Wel heb ik komende week een afspraak met de bedrijfsarts en mijn baas over een betere verdeling en met als doel tijdelijk minder werken zodat ik fatsoenlijk kan herstellen en stabiliseren.

Verder zit ik geloof ik voor de eerste keer van mijn leven in een oranje T shirt, en schrijf ik vandaag ook bewust in het Oranje. Niet dat ik er veel vertrouwen in heb, maar ik moet werken vanmiddag en ben dus tijdens de wedstrijd aan het werk. Dan is een beetje Oranje Koorts misschien een beetje motiverend voor de sfeer.

Rose begint ook eindelijk weer een beetje beter te lopen. Heeft nog wel veel pijnstillers nodig maar het is mits ze gestart is nauwelijks meer te zien. We zijn dan ook samen Jesse gaan uitlaten vanmorgen in het Sterrebos. Was weer gezellig.

Verder poogt ze mijn tijd tot schrijven consequent te beperken om gedurende al die tijd aan te komen met het ene na het ander karweitje.

Ze mist verder enorm haar eigen computer en zit zodoende volcontinue spelletjes te spelen op de mijne. Nu kan ze me even niet storen want ze hangt even de was op. We hebben net even naar een engelse detective zitten kijken, opgenomen tijdens de vele voetbalwedstrijden. Is altijd een heerlijk tijdverdrij gedurende het ontbijt.

Ik moet nu weer gaan afronden want ik moet gaan pitten. Gisteren was een lastige dag op het werk omdat de wijn op de VIP avond van de RET op vrijdagavond rijkelijk gevloeid had. Beiden waren we bij grote uitzondering wat brak. Zo moet je zo'n uitspatting even bekopen, maar het was wel dik de moeite waard, en we gaan tegenwoordig maar zelden uit. Het was overigens in het nieuwe Luxor theater.

Shovelen

De eerste dag na onze vakantie zit er alweer op, en het was voor mij een drukke dienst. Ik had een overleg gepland met mijn direct leidinggevende en heb voor elkaar gekregen dat ik as. donderdag een ziektedag heb, zodat ik daarna ook weer het WE een beetje uitgerust kan beginnen.

Ik kwam heel erg moe thuis gisterenavond laat. Rose haalde me met Jesse op. Het lopen gaat per dag een stukje beter, maar die gekneusde en verrekte middenvoets beentjes zullen nog een tijd nodig hebben om te herstellen. Gisterenmiddag nadat Rose me weggebracht had na mijn werk, waarbij ik op de heenweg erachter kwam dat ik mijn medicatie vergeten had, en terug moest, kwam thuis en ging binnenshuis zonder kruk even papieren wegbrengen naar een buurvrouw, en kwam erachter dat ze zich buitengesloten had. moest vervolgens weer naar mij toe komen om mijn sleutels te halen en kwam zo aan een erg royaal aantal kilometers.

Verder hebben we morgen de trouwerij van een van de vrienden die ik het langste ken in Amstelveen, met zijn Engelse vriendin. We hebben zojuist nog even goed onze reis gepland en onze kleding klaargelegd. Van haar zag ik foto's van een soort vrijgezellen avond, en ik ben benieuwd of P, mijn vriend ook zoiets gehad heeft. Bij dit soort zaken is het lastig toch op afstand te wonen. Maar we zullen het morgen vast horen.

Bij hen zullen de zenuwen ook wel toenemen denk ik. Het is toch een hele stap, maar het is een prachtig stel, en ik vind het sowieso erg leuk ze morgen weer eens te zien. En voel me tegelijkertijd erg vereerd zo'n belangrijke rol te mogen vervullen morgen.

Ik kreeg gisteren een extra rol toebedeeld op mijn werk. Ik ben min of meer medicatieopperhoofd geworden bij ons op de afdeling en omdat binnenkort de inspectie langskomt voor onze HKZ certificatie moeten de regels rond het delen en het registreren van al onze handelingen wat extra aangetrokken worden. Ik heb gisteren gepoogd een soort van verbeterings protocolletje te maken waarmee we met zijn allen zaken doorbreken die sommigen van ons hun hele carriere al op een bepaalde manier gedaan hebben die nu niet meer is toegestaan. Vandaag eens kijken hoe de rest van het team daarop reageerd.

Gisteren kreeg ik ook bezoek van een oud patiënte die erg lang bij ons geweest is en ontzettend is opgeknapt en die kwam met haar nieuwe vriend een bakkie doen. Verder kreeg ik een oud collega aan de lijn die ook aan het werk was en hoorde een andere oud patiënt waarmee we veel beleefd hebben op de achtergrond. Ik heb er ooit op weblog nog eens een verhaal over geschreven. Over een joyride met een shovel. Was leuk allemaal.

Shovele G

Vanavond hebben we spelletjesavond op het werk, maar dat wordt momenteel ruw verstoord door de voetbalwedstrijden. Normaliter is deelname aan de spelletjes verplicht, en dat is nu lastig met zo'n Europees Kampioenschap.

Rose heeft vanmiddag nog een invaldienst bij de Wereldwinkel. Jesse gaat vanmiddag ook uit logeren tot donderdagmorgen. Ze gaat weer voor Koningin spelen op de Excelsior. Ze heeft het daar altijd erg naar haar zin, en kan tijdens zo'n logeerpartij ook altijd onbeperkt rennen en spelen en is na afloop vaak erg moe. Het is heerlijk om zo'n logeerplek voor ons woefie te hebben, dan kunnen wij gerust weg.

Frustraties en genot wisselen elkaar af.

Wat een gedoe allemaal. Het houd niet op. Slot kapot, Rose opgesloten, verplicht ook een nieuw slot te laten monteren, dure grap. Kijken of we via de opstalverzekering nog wat kunnen terugkrijgen. Twijfel. Vervolgens een prachtaanbieding in de winkel. Na lang discussiëren met Rose ik er naar toe. Weten ze er in de winkel niks van.

Canon powershot SX 40

Wordt je eerst voor leugenaar uitgemaakt terwijl het notabene de aanbiedingskrant van die winkel is. Scheelt notabene € 60,-. Toch een hoop geld. Een dag verder krijg ik gelukkig nog steeds uiteindelijk toch het artikel voor de aanbiedingsprijs en ook excuses gevolgd door een nette deal voor een geheugenkaart en reserveaccu. Maar al het gedoe.

Ze maakten uiteindelijk ook excuses voor de slechte communicatie binnenswinkels. Zo loopt de lijst op. Ik heb weer koorts. Op het ogenblik weer boven de 39º. Ik loop me te pletter met Jesse omdat Rose nauwelijks kan lopen. Dan de radio en TV, alles Oranje, en irritante reclames en een portie geleuter in de ruimte, ongelooflijk. Positief. Prachtige Engelse, Schotse, Scandinavische detectives tijdens de voetbalwedstrijden. Zo lijkt het leven wel een tranendal, en dat valt natuurlijk ook wel weer mee, maar soms komt het me wel een beetje de strot uit. Heb je vakantie, stapelen de zorgen rond de standpijp hier in ons appartementencomplex zich op. Iedere dag afgelopen week zijn we er mee bezig geweest. Idem met werkgerelateerde zaken. Dan een vergadering, dan een melding, dan een telefoontje of een vraag, eigenlijk zou je in je vakantie gewoon weg moeten zijn, maar dat was gezien Rose haar geblesseerde voet en mijn koorts ook geen optie. We wonen wel te gek, maar we hebben dan weliswaar geen continue verbouwing meer, maar zorgeloos is het ook bepaald niet. Ik heb wel twee maal heerlijk op

Asperges Ouderwet met ham, ei Krieltjes en gewelde boter

ouderwetse wijze asperges gemaakt en dat was om je vinger bij op te eten. Slecht voor de lijn, maar Oh, zo lekker. Gisteren had ik volkomen onverwacht ook mijn anderhaljaarlijkse controle van mijn ogen in het SFG. Normaal moet je drie maanden van te voren bellen voor een afspraak, maar nu belde ik afgelopen dinsdag en heb ik de controle nu al gehad. Mijn ogen hebben door het vele gebruik van Prednison en mijn wekelijkse Chemokuur geen zichtbare schade opgelopen, en ook is er een nette oogdruk, dus geen extra kans op staar of glaucoom. Volgende afspraak over anderhalf jaar. Voor morgen heb ik me opgegeven voor een open dag bij Huisman,

Huisman Schiedam met de waanzinnige Kraan Links in beeld.

 maar eerst maar eens kijken hoe het weer is en of mijn koorts gezakt is. Het lijkt me leuk om het nieuwe fototoestel te kunnen testen, maar dan moet het wel een beetje fatsoenlijk weer zijn. Jesse en ik hebben vanmorgen Rose weggebracht naar de Wereldwinkel. Ze wilde persé lopen en ik moet zeggen gelukkig ging dat goed. Goran helpt haar met sjouwen, want ze wilde een nieuwe etalage gaan maken vanmorgen. Ik heb aangedrongen dat ze met het OV retourkomt, want ze heeft toch nog behoorlijk last van haar gekneusde en verrekte middenvoetsbeentjes. Zo is ondertussen onze vakantie voorbij geschoten. Gelukkig ook wel met echte ontspannen genietmomenten, maar ook vol frustraties en tegenslag. Ik heb overigens ook nog steeds geen fatsoenlijke werkafspraken met mijn baas kunnen maken al staat er wel een afspraak gepland met de bedrijfsarts voor de twintigste juni. Nu eerst maar weer van de koorts af zien te komen.

Glaucoom  Oogdruk Test

Toch als je nagaat dat het nu al bijna vier maanden geleden is dat ik mijn heftige terugval had dan zou het me veel geruster maken als dat nu eindelijk een beetje beter geregeld zou zijn. Hier ga je toch kromme vingers van krijgen. Net zoals dat nieuws gisteren dat ouderen maar voor hun eigen zorg gedurende de oude dag moeten gaan zorgen van D66. Wat een zeldzaam idioot idee. De zin die ik wilde schrijven bevalt me niet dus heb ik die gewist, maar stel je bent 62jaar oud en je hebt geen pensioen opgebouwd door welke reden dan ook, hoe moet je dan verder? Kijk als je geld hebt, is het altijd erg gemakkelijk praten. Er zitten nu eenmaal een enorme portie dwazen in de politiek.

Ik ga er een eind aan breien, want ik ga zo pitten. Wil de dag nog graag grotendeels met Rose doorbrengen en nog effen genieten. Meer nieuw heb ik toch niet. Gegroet. 

Opgesloten of ingesloten; that's the question

Vanmorgen begon gewoon zoals altijd. Wakker worden, tijd rekken, Hot tegenhouden met mijn inktvissengreep,

 ons nest uitkruipen, iets achterlaten in het kleinste kamertje, douchen, aankleden en naar de kamer gaan om een bakkie te zetten voor ons beiden terwijl Hot en Jesse hun 1ste ronde aan het lopen zijn. De kamer ging wat lastiger open dan anders, maar hij ging wel open en dicht. Ik dacht er niet verder over na want mijn lijf snakte naar KOFFIE!! Hot kwam thuis en helaas de deur ging niet meer open!

Hij was ingeklemd met wat later bleek een stalen iets uit de handgreep en wat Hot ook deed, zacht- of hardhandig. Met of zonder gereedschap. De deur was en bleef dicht. Na enig aarzelen mijnerzijds belde ik de slotenmaker die gelukkig snel ter plekke was. Hij was ervaren en ook hij krabde zich achter zijn oren want dit was de 1ste keer dat hij dit meemaakte. Het gaat hier om een simpel binnenshuisslot, en dat geeft in principe vrijwel nooit problemen. Na na enig wikken en wegen pakte hij zijn gereedschap

palletje linksboven

en ging aan het werken. Het bleek dat de veer van het slot binnenin losgschoten was en het mechanisme naar buiten duwde. Hoe hij het deed, vraag me dit niet maar na toch wel een uur werken ging de deur open. Hij kreeg een glas sap want het zweet stond op zijn voorhoofd want het was zwaarder dan hij had gedacht. Nu was het een kwestie van een nieuw binnenslot met handgrepen te pakken en installeren. Eerst wilde het ijzerwerk tussen de grepen er niet uit en zagen maar! We kunnen de kamer weer binnen en buiten gaan met gesloten deur. Als je katten hebt die op hun eigen etage slapen is dit wel erg handig en omdat ze dit niet gewend zijn in de kamer zonder ons voor lange tijd te vertoeven zijn we bang voor sloopwerk. Nu gaan we proberen of we het geld kunnen verhalen op de een of andere verzekering. De inboedelverzekering heeft al gezegd dat de binnen deuren bij de opstalverzekering horen. Verslag volgt. Dit is niet de 1ste keer dat ik opgesloten ben in een kamer van ons huis. Dit gebeurde toen we nog in den Haag woonden. We hadden toen een kat Jodokus die inbraakneigingen had en hadden toen een haak aan de buitenkant op de slaapkamerdeur om dit te beletten als we weg waren.

separeren

Hot draaide toen nog ochtenddiensten en zette de haak op de deur toen hij slaperig naar de auto ging. Ik werd wakker en kon er niet uit. We woonden daar nog pas en alles was toen niet helemaal in orde maar gelukkig hadden we al een telefoon op de slaapkamer. Alleen nog niet alle telefoonnummers bij de hand, dus ook niet het nummer van zijn werk en ook geen telefoonboek. Dus was ik genoodzaakt allerlei mensen te

 bellen om naar het nummer te vragen dus een heleboel mensen waren van mijn netelige toestand op de hoogte. Eindelijk kreeg ik hem te pakken en zijn collega's kregen het ook te horen en hij kwam zo spoedig mogelijk mij verlossen. Mijn Held! Het werd hem maandenlang nageroepen bij zijn werk dat hij mij gesepareerd had, ik denk tot vervelens toe totdat er iets anders gebeurde wat dan het afgelopen verhaal in de vergetelheid liet zinken.

STUKJE

Even een stukje schrijven. Ben druk geweest vanmorgen. Had een slechte onrustige nacht. Draaierig, tobberig, transpirerend, vreemd. Oorzaak onbekend. Was niet zenuwachtig voor ingreep huisarts van vandaag. Dat is inmiddels achter de rug. Had een verstopte talgklier op mijn rug die nog net mijn gewichtstoename niet verklaard, maar wel i.p.v. een berg inmiddels een krater geworden is. Er zitten twee hechtingen in. Rose had al tijden gepoogd 'm gewoon leeg te drukken, maar had me vorige week meegenomen naar de huisarts en die besloot dat ie inderdaad weggehaald moest worden. Ook weer voor elkaar.

De vakantie is niet echt top begonnen. Het was natuurlijk erg onrustig afgelopen vrijdagavond op mijn werk. Dat ging na mijn vertrek om half twaalf ook nog even door. Nog even contact gehad met een van de gekwetste collega's en die had nog fors last. Klote.

Toch is er eigenlijk geen reden om onrustig te zijn. Sterker nog het is heerlijk om 9 dagen werkvrij te zijn. Er zijn ook wel momenten dat het goed lukt om te genieten. Dat het constant gespannen of onrustig is is onzin, maar de gekneusde en pijnlijke voet van Rose, en een hoop gerommel in ons appartementen complex. Constant mensen aan de deur, een rioollucht in huis. Een moeilijk bereikbare beheerder die erg lang op zich laat wachten. Langs elkaar heen lopende afspraken die je aan huis gebonden houden, enz.

Vanmiddag een vergadering, notabene in mijn vakantie. Ik zou alleen gaan omdat er een etentje aan gekoppeld was, en zojuist belt de voorzitter van onze agressie opvang club dat het etentje niet doorgaat en de vergadering wel. Ggrrrr. Ik lijk wel gek. Ik ben aan het bellen gegaan en gesproken met de voorzitter en een collega en heb mezelf afgemeld. En beiden gaven me groot gelijk dat ik in mijn vakantie gewoon vakantie hou. Zou ik nou toch echt wat wijzer gaan worden? Het heeft wat jaren gekost!! Grinnik.

Misschien is dit dan tegelijkertijd wel het moment om de vakantie echt ten volle te laten beginnen. Jesse was al helemaal in vakantiestemming vanmorgen. Ze zag gedurende de wandeling allerlei waterkippetjes en jezusvogeltjes in miniformaat en was daardoor helemaal fanatiek in haar wens tot spelen. Ik had er gewoon een zere arm van.

Nu begint duidelijk de verdoving op mijn rug uit te werken en gevoelig te worden. Rose en ik hebben lekker koffie gedronken en we hadden het zojuist over haar computer die we zo missen. We dachten dat ie het gewoon begeven had door oververhitting of een verstopte koeling, maar het moederbord bleek het begeven te hebben en dat is nu in bestelling. precies een week geleden kregen we de diagnose en het bestellen gaat snel, wanneer het arriveert is echter helemaal de vraag. Kortom dat gaat nog ten minste een week duren. Op het ogenblik delen we dus één laptop, de mijne, en dat is regelmatig een gemis voor ons beide.

Wat kan je snel afhankelijk zijn van zo'n apparaat, en uitwijken of een vervanger aanschaffen is er niet even snel bij. De kosten waar ons vakantiegeld in is gaan zitten liepen toch al aardig uit de hand.

We besluiten nu ter stond toch even naar de markt op de Blaak te gaan. Dat kon niet i.v.m. de vergadering en mijn rust op de dag, maar is nu plotsklaps wel een optie. Top. Kortom nu is het stukje in een keer ten eind.