Even een stukje schrijven. Ben druk geweest vanmorgen. Had een slechte onrustige nacht. Draaierig, tobberig, transpirerend, vreemd. Oorzaak onbekend. Was niet zenuwachtig voor ingreep huisarts van vandaag. Dat is inmiddels achter de rug. Had een verstopte talgklier op mijn rug die nog net mijn gewichtstoename niet verklaard, maar wel i.p.v. een berg inmiddels een krater geworden is. Er zitten twee hechtingen in. Rose had al tijden gepoogd 'm gewoon leeg te drukken, maar had me vorige week meegenomen naar de huisarts en die besloot dat ie inderdaad weggehaald moest worden. Ook weer voor elkaar.
De vakantie is niet echt top begonnen. Het was natuurlijk erg onrustig afgelopen vrijdagavond op mijn werk. Dat ging na mijn vertrek om half twaalf ook nog even door. Nog even contact gehad met een van de gekwetste collega's en die had nog fors last. Klote.
Toch is er eigenlijk geen reden om onrustig te zijn. Sterker nog het is heerlijk om 9 dagen werkvrij te zijn. Er zijn ook wel momenten dat het goed lukt om te genieten. Dat het constant gespannen of onrustig is is onzin, maar de gekneusde en pijnlijke voet van Rose, en een hoop gerommel in ons appartementen complex. Constant mensen aan de deur, een rioollucht in huis. Een moeilijk bereikbare beheerder die erg lang op zich laat wachten. Langs elkaar heen lopende afspraken die je aan huis gebonden houden, enz.
Vanmiddag een vergadering, notabene in mijn vakantie. Ik zou alleen gaan omdat er een etentje aan gekoppeld was, en zojuist belt de voorzitter van onze agressie opvang club dat het etentje niet doorgaat en de vergadering wel. Ggrrrr. Ik lijk wel gek. Ik ben aan het bellen gegaan en gesproken met de voorzitter en een collega en heb mezelf afgemeld. En beiden gaven me groot gelijk dat ik in mijn vakantie gewoon vakantie hou. Zou ik nou toch echt wat wijzer gaan worden? Het heeft wat jaren gekost!! Grinnik.
Misschien is dit dan tegelijkertijd wel het moment om de vakantie echt ten volle te laten beginnen. Jesse was al helemaal in vakantiestemming vanmorgen. Ze zag gedurende de wandeling allerlei waterkippetjes en jezusvogeltjes in miniformaat en was daardoor helemaal fanatiek in haar wens tot spelen. Ik had er gewoon een zere arm van.
Nu begint duidelijk de verdoving op mijn rug uit te werken en gevoelig te worden. Rose en ik hebben lekker koffie gedronken en we hadden het zojuist over haar computer die we zo missen. We dachten dat ie het gewoon begeven had door oververhitting of een verstopte koeling, maar het moederbord bleek het begeven te hebben en dat is nu in bestelling. precies een week geleden kregen we de diagnose en het bestellen gaat snel, wanneer het arriveert is echter helemaal de vraag. Kortom dat gaat nog ten minste een week duren. Op het ogenblik delen we dus één laptop, de mijne, en dat is regelmatig een gemis voor ons beide.
We besluiten nu ter stond toch even naar de markt op de Blaak te gaan. Dat kon niet i.v.m. de vergadering en mijn rust op de dag, maar is nu plotsklaps wel een optie. Top. Kortom nu is het stukje in een keer ten eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten