Opgelucht



Opgelucht

Ik was gisterenavond zo blij-opgelucht dat mijn nachtcollega me kwam aflossen om 22.48u. Ik zuchtte even heel diep en kon de verantwoordelijkheid uit handen geven. Het was druk. De zes mensen die donderdag en vrijdag met ontslag waren gegaan waren alweer vervangen door zes nieuwe patiënten, die op het moment van overdragen allemaal een promilage van nul bliezen.

Ik vertelde al eerder dat ik griezelig aan het wennen ben aan mijn nieuwe medicatie. Dat is nog steeds zo. De wereld ziet er anders uit. Ben ik stoned? Neen, want dat gevoel ken ik nog al te goed uit het verleden, maar ik ben wankel, duizelig, hijgerig, snel afgeleid, vergeet snel dingen, dus schreef alles wat ik deed of wat er gebeurde direct op om te kunnen rapporteren, en was zo blij, dat alles zonder fouten was verlopen toen ik gisterenavond ging overdragen. Zoals ook al eerder verteld werkte ik vier uur met een Flexkracht, en die deed het gelukkig veel beter dan verwacht.

Toch tegenwoordig is er op vrijdag nog niemand op verlof, dus alle 19 de patiënten waren er en veel van hen wilden me spreken, en ik wilde extra goed afronden omdat ik het serieus voor bijna onmogelijk hou dat ik volgende week ga werken. Zoals vanavond was veel te veel. Het is goed gegaan, maar op en bij momenten over het randje, dus ik kap er even mee, het moet wel te verantwoorden blijven. Laat ik eerst maar eens kijken of deze medicatie werkt en of de bijwerkingen een beetje draagbaarder worden.

Ook nu vanmorgen was ik zojuist zo blij om weer thuis te zijn. Ik heb niet veel anders dan anders gedaan, maar ben totaal van de kook. Wasmachine draait nog, droger draait ook bij grote uitzondering want de inhoud van twee wasmachines kunnen we nergens kwijt, en het bed is lekker verschoond, zodat ik zometeen weer even heerlijk in een fris bed stap. Verder Rose weggebracht. Wat boodschappen gedaan en een grote ronde met Jesse gelopen. Ik heb daar echter twee keer zo lang over gedaan als normaal en ben nu al meer als een half uur aan het bij hijgen. Ik voel me total loss.

Culinaire Markt Schiedam Kaas

Nu zitten de verplichtingen er gelukkig op. Zelfs het schrijven is lastig want ik beef als een rietje. Jesse was en is lief, ze trok totaal niet en was geduldig met me. We liepen wel even over de speciale markt op de grote markt bij het oude stadhuis, en daar heb ik ook wat extra oude geitenkaas, feta, en brood gekocht en kreeg zij ook weer het een en ander toebedeeld. Er was nog veel meer lekkers verkrijgbaar, maar ik heb daar wegens het sparen van de portemonnee maar niet naar gekeken.

Rose liep vanmorgen voor het eerst op haar carbon steunzool, en dat loopt heel anders aldus Rose. Haar middenvoetsbeentjes worden qua druk ontzien, maar het is toch weer opnieuw anders leren lopen en verloopt ook bepaald nog niet pijnloos. Toch lijkt het wel een verbetering en zo op het oog loopt ze weer heel goed en is het nauwelijks zichtbaar dat ze een vastgemaakte enkel heeft. Alleen als je het weet zie je dat de stand van haar rechtervoet wat meer naar rechts gedraaid is en dat ze haar voet helemaal afrolt.

Culinaire Markt Schiedam Brood

Ik ga na het slapen vanmiddag ook weer eens kijken of ik weer eens een stukje over bussen kan maken. Het eerste stukje beginnend met een B. De B van Barreiros, een merk uit Spanje. Verder moeten we samen de computer van Rose weer wat verpersoonlijken en de site over haar werk gaan inrichten. Nu bestaat die site alleen nog uit een naam.