Eerste redelijke nacht

Voor het eerst sinds donderdag redelijk geslapen. En dat doet goed. Het hele gebeuren over andere medicatie, en de redenen daarvoor, heeft zowel bij mij, maar ook bij Rose het een en ander losgewoeld.
Gisteren vertelde ik het ook aan mijn French Sister en mijn broer, en het is gewoon heftig nieuws, waardoor je weer na gaat denken over alle fundamenten van het leven. Het kan best zijn dat daar ook de onrust 's nachts vandaan kwam/komt en niet eens van de directe bijwerkingen van de Neoral.

Redelijk geslapen

Vandaag is ook de eerste dag dat ik niet ga werken. Het is gewoon even geen optie. Vooral mijn wankelheid en gestoorde concentratie zouden dat te gevaarlijk maken. Daar komt nog bij dat ik werkelijk van heel weinig inspanning al helemaal total loss ben, dus ik zou het simpelweg niet trekken.

Rose en ik proberen de structuur toch zoveel mogelijk gewoon te houden. Om 07.00u de wekker, rondje Jesse, Koffie, Mediteren, Douchen, Ontbijten met Brandnetelthee, en dan ons klaarmaken voor de wat grotere ronde met Jesse. Hierin nemen we gelijk de kar mee om de noodzakelijkheden te gaan inkopen. En nu zit ik tijdens het tweede bakkie thee al even een stukje te schrijven.

Ik heb ook al contact gehad met mijn werk en moet morgen even bellen over mijn toestandsbeeld.

Van collega's heb ik inmiddels de nodige steunbetuigingen gekregen. Altijd erg fijn en een warme steun in de rug die ik goed kan gebruiken.

Na de wandeling heb ik nog even geen plannen. Eerst maar eens kijken hoe ik er dan aan toe ben.

Ik ga stoppen, mijn sandalen aantrekken en dan vertrekken we met zijn drieën. Jesse is al ongeduldig aan het dreutelen.