Alles went

Langzamerhand, de eerste 12 capsules zitten er in en het slapen is al beter. Weliswaar met een hulpmiddel, maar als je goed slaapt is de rest ook aanvaardbaarder.
Het getril blijft, de wankelheid ook, misselijkheid is minder en ook vandaag waren Rose en ik redelijk in staat om onze structuur te handhaven.

geheugen is een zeef

Ook even contact gehad met de vervanger van mijn baas en die is akkoord met het feit dat ik deze hele week niet werk. Zou ook echt niet kunnen want mijn concentratie en geheugen laten lelijke steken vallen. Als ik iets niet gelijk doe dan vergeet ik het. Het is nu nog erger dan normaliter.
Er is vanavond ook een bestuursvergadering van de Wereldwinkel, en officieel zou ik werken dus praktisch gezien zou ik kunnen, maar zowel lichamelijk als geestelijk begin ik er niet aan. Ik heb wel samen met Rose de agenda gemaakt, en het nodige afgeprint, idem met een nieuwsbrief voor de Vereniging van Eigenaren, en ons reisbescheiden voor het huwelijk in Engeland, maar daarna was ik compleet op en heb besloten thuis te blijven met Jesse.
Op de achtergrond staat de Dogwhisperer aan. Altijd leuk om zijn oplossingen voor problemen te zien.
Als de vergadering er op zit dan belt Rose en loop ik haar met Jesse tegemoet, zodat zij ook gelijk haar laatste ronde heeft.

Ik hou nou even op over het wennen aan mijn nieuwe leven. Rose en ik pogen er zoals gewoonlijk toch iets van te maken en als ik naar mijn blogjes kijk van de afgelopen zes dagen lijkt het wel alsof er niks anders is. Dat is natuurlijk niet zo.

Bijzonderheden hou ik wel bij en grote veranderingen ook, maar ga nu weer over tot de orde van de dag. De vogels die in grote zwermen voorbij trekken, de waanzinnige wolken enz. enz. Voor nu gegroet. Ik ga kijken of er nog een leuk blogje te maken is op http://hottransport.blogspot.com Ik ben geloof ik toe aan een groot hoofdstuk over Bedford.