Zoals ik heb geschreven ben ik gisterenavond naar de bestuursvergadering van de Wereldwinkel gegaan. Er zijn 4 leden van het bestuur en waar we vergaderen wisselt regelmatig naar de residenties van de diverse bestuurders. We hebben een nogal losse structuur van vergaderen. We hap snappen van het ene item naar het andere en passeren zo regelmatig de items van de agenda van de avond. Wanneer de vergadering bij ons wordt gehouden is Hot meestal thuis en die is dan de cateraar en verzorgt de hapje en drankjes en gaat vervolgens zijn eigen gang en volgt dan ons vergaderproces met groot zichtbaar plezier. Door de tijd heen kom ik achter de politiek van dit deel van de middenstand. Afgelopen jaar is onze zaak "verbouwd" of "getransformeerd". Alle winkels hebben nu dezelfde uitstraling door dezelfde indeling, verlichting en kleuren. Eerlijk gezegd het ziet er mooi uit maar wat ik niet wist is dat er jaren van gepraat en gevergader aan vooraf is gegaan. Het grootste bedrijf Fair Trade neemt hierin het voortouw. In onze stichting zijn er lagen van verantwoordelijkheden; van winkels die onafhankelijk zijn, naar regio's, naar winkel, importeurs enz. Zo krijg je dan steeds een ander bestuur die dan ook onderhandelen met ministeries en zelfde soorten winkels in het buitenland. Van klein naar groot dus. Voor deze transformaties zijn er mensen aangenomen die betaalde krachten zijn en niet kunnen worden ontslagen. Tenminste dat denken we en nu is er een ander stokpaardje waar deze mensen mee aan de slag kunnen, het z.g.n. fairsupport waardoor deze mensen langs de winkels gaan om advies te geven waar niemand om gevraagd heeft. Ze proberen nu om de medewerkende wereldwinkels zover te krijgen dat de winkels de kassa gaan automatiseren, terwijl er nog geen fatsoenlijke software verkrijgbaar is, ze stellen voor dat wanneer dat gerealiseerd is dat zij dan ook de inkopen voor ons gaan doen en de prijzen voor ons gaan bepalen. Wat wij "Het Blokkereffect" noemen. En vergeet niet de winkels moeten dat allemaal zelf betalen d.m.v. de verhoogde contributies en andere kosten zoals de aanschaf en die software. Niet alle winkels zijn even rijk. Kortom het zaakje stinkt, het gaat uiteindelijk allemaal om vrijwilligerswerk. We moesten bepalen of de vrouw in kwestie, die zichzelf had uitgenodigd toe te laten of niet. Onze winkelcoördinator zegt dat ze dit wel aan kan en gaat haar ontvangen. Ik ben benieuwd. Ik heb nog niet eens alles verteld maar dan wordt het verhaal te lang. Misschien schrijf ik hier nog later meer over.
Blog 98 eerder 28-2-2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten