Na de gehoopte goede nachtrust stonden Rose en ik om 8.30u op. Het lekkere slapen maakte het begin van de dag optimistisch. Na mijn pillen genomen te hebben zijn we een grote ronde gaan lopen. Het was prachtig weer, en we hebben ook lekker weer even op ons meditatieplekje gezeten. Daarna ontbeten en vervolgens naar de Bloedbank, waar Rose een afspraak had, en ik ben meegegaan om ook maar gelijk definitief afscheid te nemen daarvan. Ik heb vanaf mijn 21ste bloed gegeven, en wel een paar keer even gestopt i.v.m. een tattoeage of bijvoorbeeld toen mijn schildklier werd stilgelegd, en ik ook een tijdje aan de medicatie zat, maar nu is het een definitief slot. Het deed even zeer. Ik merk echter wel dat in zo'n periode waarin ik van veel dingen afscheid moet/ga nemen ik dat maar beter duidelijk en snel kan doen, zodat ik er verdrietig om kan zijn en even tijd neem om te rouwen. Volgens mij is dit de enige manier om ook weer ruimte te maken voor veel noviteiten die momenteel in ras tempo over me heen lijken te storten. Ik werd wel heel hartelijk bedankt voor alle keren dat ik geweest ben, en kreeg veel sterkte toegewenst. Ik moest vervolgens nog 45minuten op Rose wachten die al die tijd nog aan de plasmaferesemachine lag, en heb lekker 2 koppen koffie gedronken. Zo rond half een liepen Rose en ik richting Havenziekenhuis, waar Rose om 13.15u een afspraak had bij de Neuroloog om de uitslag van haar MRI foto van vorige week te bespreken. Die uitslag is heel goed. De groei van haar brughoektumor is kleiner dan 1 mm, en we hebben dus ook gezamenlijk met de dr. besloten dat tenzij er directe klachten zijn pas in oktober 2009 voor een vervolg MRI ter gaan. Na een langdurige innige knuffel spraken we af dit komend weekend in Groningen extra te gaan vieren. Oh ja, nog helemaal niet verteld. We gaan om er even lekker uit te zijn van vrijdag tot zondag naar Groningen. We hebben afgelopen vrijdagavond in een impuls na alle hektisiteit van de laatste week besloten er een lang weekendje op uit te trekken. We gaan naar het Schimmelpennickhuys http://schimmelpenninckhuys.nl/ midden in hartje Groningen(stad). Een mooi moment om dit goede nieuw ook even te vieren op gepaste wijze. Vanmiddag hebben we geluncht met een harinkje en heb ik even contact gezocht met mijn baas. Ik wilde bijtijds even aangeven dat ik wel wil blijven werken, maar wel op een aangepaste wijze. Zolang mijn weerstand onder vuur wordt genomen tijdens de Prednisonkuur wil ik geen nachtdiensten draaien, want die wisselingen vragen sowiezo al heel veel van je. Ook laat vroeg diensten kan ik niet meer draaien, en ik wil regelmatig evaluatie gesprekken met hem en de bedrijfsarts. Hij snapte mijn wensen en we hebben gelijk voor volgende week al een eerste gesprek vastgelegd. Ik was zodoende ook even op mijn werk en krijg wel van mijn gehele omgeving aldaar knuffels en steunbetuigingen. Dat doet wel goed, al werd ik er ook wel weer behoorlijk emotioneel van. En nu, zit ik hier thuis na een lekker door Rose en mij samen klaargemaakte maaltijd een log te schrijven. Langzamerhand heb ik veel mensen op de hoogte gebracht. Ik ben doodmoe, huilerig, pijn in mijn lijf. soms boos, bij momenten heel gelukkig, zoals net toen Merlijn nog even belde om te laten weten dat ook hij het afgelopen WE zo naar zijn zin had gehad. Dat wisselende, daar moet ik maar aan wennen. Ik heb vanmiddag ook alle spullen voor de ondernemingsraad klaargelegd, en ook voorbereidingen gedaan voor de brede overlegvergadering morgenavond van de Wereldwinkel, maar ben er met mijn hoofd nog helemaal niet bij. Ik ga wel, maar zie wel hoe het gaat. Morgen meer.
Blog 163, eerder 15/10/2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten