Een dagje vrij

We hebben vandaag een dagje vrij genomen. Wat heet! Gisteren stond de hele dag in het thema "Branden, krabben en schuren", en daar lagen, zaten, hurkten, hingen op onze kop met af en toe rek en strek bewegingen. We bewogen spieren waarover we alleen hadden gelezen. Maar de bovenkant van de trap is af!!! Daar wordt er alleen nog gezogen en dan begint het vernissen en lakken, tenminste wanneer de onderkant ook af is. Het einde begint te gloren. We zijn dus voorbij de helft, en het plat tussen de twee trappen is ook erg mooi geworden. Niet alle putjes, en alle beschadigingen van de afgelopen bijna tachtig jaar gaan eruit, maar zo mooi is hij nog nooit eerder geweest. 's Avonds zaten we kreunend en steunend naast elkaar en keken elkander met een verscheurende blik van morgen, dit weer, aan! Spontaan besloten we om morgen een vrije dag te nemen. Nou ja, wat heet vrij.

We zijn vanmorgen eerst tijdens de wandeling met Jesse voor de zoveelste keer naar de dichstbijzijnde bouwmarkt gegaan en hebben opnieuw schuurpapier gekocht. Wat is dat spul allemaal duur. Het vakantiegeld wat we apart hadden gezet is er al royaal door, en het zijn juist de kleine dingen als schuurpapier, pluggen haakjes, e.d. lopen inde papieren. Na een heerlijk ontbijt zijn we begonnen met het leeghalen van de laatste kast die terug moest naar de huiskamer. Rose deed de was ondertussen, want gedurende al het gewerk is het toch wel prettig al je 's avonds na het douchen nog iets schoons kan aantrekken. Al het glasservies, waar we overigens nu opnieuw de helft van hebben weggegooid, staat weer schoon in de kast. Ook de rest van de inhoud is grondig uitgemest, en dus hebben we morgen weer 3 vuilniszakken. Alleen daarom is zo nu en dan verbouwen al uiterst handig.

We verwonder onszelf soms. Waarom in vredesnaam beginnen we regelmatig aan zo'n grote klus? Zijn we masochisten en houden we van pijn, want spierpijn hebben we zeker. We vinden het hoe raar het ook mogen klinken prettig zo een keer per paar jaar zo grondig te keer te gaan, een andere manier van vakantie houden. We staan samen op, werken samen, maken ruzie, maken het weer goed. We wrijven onze pijnlijke lijven in met spierontspannende middelen en praten daarna met een borreltje tot diep in de nacht door. We hebben wel eens slechtere tijden meegemaakt en als we nu als beloning rondkijken zien we toch dat het resultaat van al onze uitgewerkte ideeën dik de moeite waard zijn. Echt iets waar we lang van nagenieten en trots over zijn.

Zo hebben we vandaag bij het schoonmaken en herinrichten voor sommige kunstwerken weer een nieuwe plaaats gevonden. Zo hangt er nu een schilderij van mijn Oom Lidwino, die er al erg lang niet meer is boven onze eetkamertafel aan de muur, en past er zo mooi, dat dit schilderij daardoor aan een nieuw leven begint. Ook het kleine kamertje, waarvandaan we vorige week de web-logjes maakten, begint nu weer wat leger te worden.We gaan dit kamertje nu langzaam klaarmaken voor een vriendin die komend weekend komt logeren. Zoals te zien is op de volgende foto is er ook voldoende te lezen en te kijken. Gisterenavond belde ook mijn french sister weer eens op, en zij volgt ons log ook regelmatig en feliciteerde ons met het resultaat.

Voor de rest heb ik me vandaag nog bezig gehouden met het maken van een advertentie voor de Wereldwinkel. Het gaat om een advertentie ter ere van de Brandersdagen die eind September weer gehouden worden in Schiedam. Aangezien het voor mij de eerste keer is als PR medewerker van de Wereldwinkel, kan ik er maar beter bijtijds aan beginnen.

Blog 151 eerder 10 september 2007