Kluiskamp Kindervakantiekamp Velp

Een tijdje geleden lagen Hot en ik een beetje na te praten over ons web log en ik bedacht me ineens een nieuwe titel die je hierboven kunt lezen. Hot werd gelijk geïnspireerd en begon gelijk zijn eigen invulling hiervan te vertellen. Hoe ik hierop kom? Wel Hot is de 14de van deze maand jarig en heb geen cadeau meer voor hem! Eerst kocht ik het Afrikaanse beeld maar toen kwam hij héél lief met Sinterklaas cadeautjes  dus ik kon niets anders dan..., daarna kwam ik op het geniale idee om omstreeks zijn verjaardag naar Brussel te gaan. Ik trakteer hem vaker op een klein reisje. Vinden we leuk. Toen begon Hot met het sukkelen met zijn gezondheid dus is Brussel op een laag pitje gezet. Je moet je wel lekker in je vel zitten wil je een stedentrip maken, dat is vaker inspannender dan je inschat; veel lopen, heel veel nieuwe indrukken en vooral het vele zoeken, waar is dit, wat is dat enz. enz. En aangezien Hot bijeen van de vele vergaderingen van de OR bemenst kan ik eventjes ongestoord schrijven. Een van de gedaantes van Hot dook op in onze Arnhemse periode. Door de bezuinigen van Lubbers 1 kon Hot geen werk vinden en om toch maatschappelijk bezig te zijn werkte Hot een aantal jaren achtereen bij een projekt "De Kluiskamp"in Velp. Daar werd door allerlei sponseringen door de gemeente en bedrijven allerlei sloophout, spijkers en andere bouwmaterialen in het bos gebracht. Met behulp van de vele vrijwilligers werd er een kamp opgebouwd, er werd een thema verzonnen en er werd een week lang allerlei spelletjes, projectjes met de kinderen uitgevoerd. En er werd verkleed, heel veel verkleed.  Ik kan me herinneren dat een van de thema's "de Wereld" was. Hot genoot hier enorm van. Hij is echt wat je noemt een groepsdier en met z'n allen is hij geïnspireerd, en dan komt zijn fantasie helemaal los.  Overdag was het spelen met de kinderen en in de avond samen met de mede begeleiders. Er waren grote en kleine rampjes bv er was eigenlijk elk jaar wel een wespen epidemie, het ene jaar wat meer dan het andere, dus was Hot de medicijnman, er werden toneel stukjes gespeeld, liederen gecomponeerd. Hot was er altijd van het begin tot het einde bij. Van het geld inzamelen tot en met de grote opruiming van het kamp zodat het bos weer aan de dieren terug werd gegeven. Ik heb wat oude foto's opgeduikeld uit ons archief. De volgende keer wanneer ik weer geïnspireerd ben ga ik verder met dit thema. Het is een never ending story. 

Blog 86 eerder 13-2-2007