Hij heeft last van hartkloppingen door zijn lijf en daardoor voelt hij zich opgejaagd. Heel lastig om dat een plekje te geven en er leren mee om te gaan. Ik heb het ook doorgemaakt en kan hem daardoor enkele nuttige tips geven die hij tot mijn gote verbazing soms nog opvolgt ook. 
Dus is mijn taak en vreugde om bij hem te zijn, soms met een knuffel en dan pak ik zijn hand en ik leer hem grenzen vast te stellen want vroeger was hij zo'n razende Roeland die alles kon wat hij maar wilde en beslist geen linker handen had. Dit alles komt terug maar toch in een vorm die wij nu nog niet kunnen bevroeden. We komen hier wel uit. We hebben samen toch al het een en ander meegemaakt en samen zijn we sterk. 
Alles zal anders worden, het is nu al gaande. Van mensen waarvan wij hadden verwacht er steun van te krijgen horen we niets en van anderen waarvan we niets verwachtten krijgen we de meest hartelijke reacties. En sommige vriendschappen blijven. Dit is gewoon bij dit soort radicale veranderingen en je kunt er op wachten tot dat het gebeurt. 
En ik? Ik heb gelukkig ook mensen waarbij ik lekker kan spuien en Hot en ik kwekken weer als vanouds. Onze kracht ligt erin om dit soort dingen samen te doen, en samen te zijn. We kunnen zo kwekken dat Merlijn tijdens zijn puberen er doodziek van is geweest. Ik heb allerlei foto's van Hot op het web gesmeten en deze heb ik in Groningen genomen. Het was een fijn weekend en we hadden die paar dagen met z'n tweeën hard nodig. Blog 173 eerder op 28 okt 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten