Afgelopen donderdag was de eerste 7de December waarop ik veel bezig was met de verjaardag van mijn moeder terwijl zij er zelf niet meer is. Mijn beide ouders zijn afgelopen half jaar op de respectabele leeftijd van bijna 92 jaar gestorven, en ik heb ze dus lang gehad. Toch was afgelopen donderdag een onwezenlijke dag waarop ik in eens helemaal aangewezen was op de vele herinneringen aan haar, en ook de vele plekken, en momenten wanneer we haar verjaardag, zo vlak na sinterklaas vierden. Ook al was ze bijvoorbeeld vorig jaar niet helemaal 100% aanwezig meer, toch was het altijd een echt feest. Sinds dat mijn beide ouders er niet meer zijn zijn Rose en ik druk bezig de enorme hoeveelheid foto's uit hun nalatenschap in te scannen, en zo mogelijk te verbeteren. Het is voor mij een prettige manier om er aan te wennen dat ze er niet meer zijn, en er komen oude herinneringen boven, zowel goeie als minder prettige. 
Ik kan het niet laten een gevonden foto te laten zien van 3 meiden, waarschijnlijk genomen in Brussel, op weg naar Zwitserland in 1947, waarvan de middelste mijn moeder is. Zo krijg je herinneringen erbij van een tijd waar je er zelf nog helemaal niet bij was, en als mooie jonge meid kende ik haar nog niet. Het enige nog in leven zijnde familielid is oom Huub, en hem en ook nog een tante hebben we om hulp gevraagd om iets te kunnen vertellen over de oude foto's.
Ik kan het niet laten een gevonden foto te laten zien van 3 meiden, waarschijnlijk genomen in Brussel, op weg naar Zwitserland in 1947, waarvan de middelste mijn moeder is. Zo krijg je herinneringen erbij van een tijd waar je er zelf nog helemaal niet bij was, en als mooie jonge meid kende ik haar nog niet. Het enige nog in leven zijnde familielid is oom Huub, en hem en ook nog een tante hebben we om hulp gevraagd om iets te kunnen vertellen over de oude foto's.
Rose en ik hebben de donderdagavond afgesloten met een borrel op de herinneringen. Proost Ma.
Blog 29 eerder 9-12-2006
Geen opmerkingen:
Een reactie posten