Opeens
was die daar, in onze winkel. DE ZWAAN met kleintje. Gemaakt van keramiek. De
zwaan had een gebogen hals met snavel omlaag en haar kleintje aan haar zij, naar
gelang je deze verplaatste. Ze was gebroken wit en had iets romantisch.
Toch
bleef ze lang in de winkel staan. Ik ben o.a. ook etaleuse, samen met 2
anderen. Om de zoveel tijd gaan de etalages, midden- en thematafel om. Dan
slepen we alle oude artikelen naar de kelder en zoeken we een nieuw thema. Dat
kan aangereikt worden door Fair Trade, door de traditie zoals Kerst, Pasen enz.
Ook de jaargetijden spelen een rol, soms wordt het op kleur gemaakt.Keuze zat
dus en elke etaleur doet het op zijn eigen wijze.
Dus de zwaan werd regelmatig
verhuisd. Soms vonden we haar op de schappen en daarna in de etalage. Af en toe
stond ze in de kelder. Maar niemand wilde haar. Was dit omdat ze een kind
heeft? Opeens stond hij daar. Hij bekeek haar van alle kanten en vooral van
onderen. Daar had ze een heel groot holte van leegte. Hij vroeg of hij een rare
vraag mocht stellen. Daar hou ik van dus stond ik stil op luisterstand. Hij
vroeg of de holte groot genoeg was om de as van zijn vrouw erin te doen, of het
groot genoeg was.
Ik vroeg dus ook aan mijn collega wat zij daarvan vond en
samen begonnen we de zwaan met dit oog te bekijken. Hij vertelde ook dat hij de
kunde had om het gat te dichten. Dus stelde ik voor dat hij de holte zou kunnen
vergroten door een ring om het gat te maken. Hij vond dit een prima idee. De
reden waarom hij de zwaan koos was dat zijn vrouw enorm van deze dieren hield
dus paste deze zwaan prima bij haar.
Hij zag ze al op zijn dressoir staan. Ik
ging een grote doos zoeken en we pakte deze zwaan met kind zorgvuldig in. We
kregen een ferme hand en voor zover mogelijk ging er een tevreden klant de
winkel uit en wij waren blij dat de zwaan eindelijk een goed plekje had
gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten