Tweede dag zit er op.

Rose bracht me vanmorgen met Jesse na het ontbijt naar het werk. Het dreigde qua donkere lucht dusdanig dat ik het niet aandurfde om mijn scoot te pakken. En ik dacht dat ik goed genoeg geslapen had dat het moest kunnen. Over dat slapen gesproken, dat was zalig. Ik was erg moe en Rose ook dus hebben we heerlijk tussen het Oog op morgen en de wekker om 06.55u geslapen. We waren er aan toe. Hetzelfde archief werk stond op me te wachten. Ik ben exact om 10.00 begonnen, heb op mijn kamer i.v.m. de regen gepauzeerd en ben om 14.00u opgehouden. Ik heb van de D tot halverwege de P dossiers nagekeken op aan of afwezigheid van verwijsgegevens. Ik denk dat nog een keer 4 uur voldoende zal zijn om erdoor te zijn.

Ik kreeg vandaag te horen dat as. donderdag ander werk op me staat te wachten. Het is in Kliniek I bij een ander secretariaat.

Ik vond het wel saai vandaag. Vier uur lang dossier pakken, geboortedatum intoetsen, enter, gegevens opzoeken, kijken naar aanmeldgegevens, en of die in het dossier aanwezig zijn of niet, aantekening maken en dossier terugzetten.

Zo om half een begon mijn concentratie te vervliegen, en werd het lastig om snel verder te gaan. Ik was tenminste blij dat het 14.00u werd en ik huiswaarts kon. Thuisgekomen heb ik nog even planken teruggezet in de berging zodat we die morgenmiddag als ik ben wezen zwemmen 's morgens alles wat we voor de plaatsing hebben verplaatst naar de achterkamer weer kunnen terugplaatsen in de Berging.

Ik ga de rest van de dag ontspannen en nietsdoen.

Ik heb net een uur geslapen en was zelfs lichtelijk aangebrand toen Rose me wakker maakte omdat ik nog veel langer had kunnen blijven liggen. Nu ben ik echter blij weer wakker te zijn voor de rest van de dag.

Rose is ook moe, die heeft nadat ze nog verder heeft gelopen met Jesse, de markt bezocht. Dat doen we normaliter samen, maar dat zit er nu niet meer in. Jesse baalt daar ook van. Vervolgens even snel gegeten en ze had een afspraak in Rotterdam Zuid. Ze kwam om 15.45u kletskleddernat thuis en heeft ook Jesse nog een klein rondje gegeven zodat die ook kletskleddernat was. Die laatste heb ik net afgedroogd, en die is weer zo zacht als zijde, en ik  heb onze nieuwe kachel even aagezet zodat het wat behaaglijker word. Dat is de eerste keer deze herfst. Dat hebben we lekker lang kunnen uitstellen hé! Het is in sneltreintempo aangenaam aan het worden, zo'n gevoel wat je nu niet bepaald krijgt als je naar buiten kijkt en het getik op de ramen hoort. Ik vind het weer genoeg. Groetjes. Morgen weer schrijftijd.