zaterdag 16 februari 2013

Diagnose HOT

Gisteren was het een heel spannende dag voor mij. Ik zou de uitslag krijgen van een hele reeks onderzoeken bij de Endocrinologisch Interniste. De onderzoeken en bloedtests waren 'n kleine 3 weken geleden, en ik was dus heel benieuwd, gezien het getob van de afgelopen maanden. Ik kreeg een andere dr. te zien dan vorige keer wegens zwangerschapsverlof, en de boel was ernstig uitgelopen dat Rose en ik van 16.00u tot 17.40u moesten wachten op onze beurt. Mw. de dr. had zich binnen enkele minuten ingelezen, en kon zo op het eerste gezicht niet tot conclusies komen, laat staan diagnose. Zo kreeg ik te horen dat mogelijkerwijs na enige studie in het farmaco therapeutisch kompas op internet dat mijn maagzuurremmer Losec, die ik al sinds een jaar of 10 slik na een door een geweldsincident ernstig vergrote middenrifbreuk, zonder enige klacht, de aanleiding zou kunnen zijn voor mijn verhoogde leverwaarden, maar tegelijkertijd zou die waarde al sinds 2000/2001 verhoogd zijn. (zonder daar door iemand ooit op gewezen te zijn, zelfs niet door de bloedbank waar ik maandelijks kom) Verder zou mijn verhoogde spierafbraak en spierpijn te verklaren zijn door het bespelen van de djembé , wat ik sinds 3 maanden doe. De koortsaanvallen, vermoeidheid en dergelijke, had mw. geen antwoord op. Ik kreeg een recept voor een andere maagzuurremmer mee, en een afspraak voor over royaal een maand. Zowel Rose als ik waren in eerste instantie te verbluft om nog te reageren. Gedurende de avond en de nacht was ik aan het piekeren Frustratie wat ik hier nu toch mee moest en hoe, en wat ik kon vertellen tegen m'n baas, en tegen de bedrijfsarts waar ik vrijdag as. een afspraak heb. Kortom een klote avond en nacht, met nog meer muizenissenMuizenissen  in het hoofd dan ikzelf al verzonnen had. Blij dat er niks ernstigs gevonden was, maar kwaad over hetgeen de dr. gezegd had. Vanmorgen vroeg om 08.00u kreeg ik het lumineuze idee om m'n huisarts te bellen, en hem het verhaal van gisteren te vertellen. De dr. had om 08.30u nog een gaatje en daar heb ik dus het idiote verhaal verteld. Deze dr. nam me serieus en bekeek de uitslagen ook en zag ineens perspectief. We doken gezamenlijk even het internet op en hij belde vervolgens een bevriende internist om z'n idee te checken en daarna een bevriende reumatoloog die zijn ideeën ook bevestigde. Resultaat van dik een half uur telefoneren en overleggenOverleg  is nu een spoedafspraak morgen bij een reumatoloog, die waarschijnlijk een biopt gaat nemen van mijn waarschijnlijk chronisch ontstoken spierweefsel. Niet dat ik er nu naar uit kijk om een biopt te laten weghalen, dit hele gesprek, en een mogelijkheid om misschien toch tot een diagnose te kunnen komen gaf aan mij een gevoel van rust in mijn buik, en dat is al heel wat.

blog 103 eerder 7-3-2007

Geen opmerkingen:

Een reactie posten